праяві́ць

1. разм. zéigen vt, bekúnden vt, offenbáren vt, äußern vt; an den Tag légen;

праяві́ць інтарэ́с Interésse bekúnden (да чаго-н. für A);

праяві́ць сябе́ sich zéigen;

2. фота entwíckeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наво́дка ж.

1. вайск. (гарматы) Ríchten n -s, Zíelen n -s;

прама́я наво́дка [про́стая] наво́дка diréktes Ríchten;

прамо́й [про́стай] наво́дкай in diréktem Beschúss, mit diréktem Zíelen;

2. фота Éinstellung f -;

наво́дка на рэ́зкасць Schärfe¦einstellung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перфара́тар

(лац. perforator = які прабівае, свідруе)

1) апарат, якім прабіваюць скразныя адтуліны на папяровай, кардоннай картцы (перфакарце), на фота- або кінастужцы;

2) машына для бурэння свідравін у горных пародах; бурыльны малаток.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Астро́ва ’лесвіца пры стойле’, ’нятоўстая елка з сучкамі па 10–15 см даўжынёй’ (Янк. I), астро́ўка ’тс’ (Янк. II), астро́ўка, астро́ўкі ’прыстасаванне ў выглядзе піраміды з сукаватых яловых жэрдак і калоў для сушкі сена, вікі, гароху, ільну і г. д.’ (Грынблат, Белор., 110; Касп.; Хрэст. дыял., 22, 30; Інстр. II); паводле ДАБМ, к. 234, пашырана на паўночны ўсход ад лініі Орша–Полацк; астраўё, астравіны (ДАБМ, 789, 790; Малчанава, Мат. культ., 38, фота на стар. 39). Слова са значэннямі, якія можна звесці да ’сукаваты, нятоўсты кавалак дрэва’, сустракаюцца і на іншых тэрыторыях, напр. у Палессі острывэц (стол.), острувля (маларыц.) ’ссечанае маладое дрэва з сукамі, па якому залазяць на дрэва да вулля’ (Анох.). Аналагічныя значэнні маюць словы і ў іншых славянскіх мовах: рус. дыял. остро́вье, о́стровь, острови́на, островник; укр. дыял. острова, острів, островʼяниця, острева, польск. ostrew, ostrewka, чэш. ostrev (малюнак гл. у Махэка), славац. ostrva, славен. ostr̂v(a), серб.-харв. о̏стрва. Не ведаем балг., мак., с.-луж. адпаведнікаў. Ад кораня *ostr‑ (гл. востры) з суфіксальным ‑ъv‑ (параўн. дрэва, плява і пад.); да гэтага кораня слова адносілі Міклашыч, 227; Даль, 1, 706; Брукнер, 386; Скок 2, 575. Па Махэку₂, 420, з *ostrъbъ, што патрабуе ўдакладненняў. Гл. астрога.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пазіты́ў

(фр. positif, ад лац. positivus = дадатны)

адбітак з негатыва, на якім светлыя і цёмныя часткі адпавядаюць іх сапраўднаму размеркаванню ў рэчаіснасці, а таксама фота- або кінаплёнка з такімі адбіткамі (параўн. негатыў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

візі́р​1

(ням. Visier)

1) прыцэльнае прыстасаванне з вузкай шчылінай;

2) прыстасаванне ў фота- або кінаапараце, каб вызначыць межы кадра; відашукальнік;

3) устройства для візіравання (гл. візіраваць) у геадэзічных інструментах (параўн. дыёптр 1).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спуск, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Дзеянне паводле дзеясл. спускаць — спусціць (у 1–3, 6–8 і 11 знач.) і спускацца — спусціцца (у 1, 2 і 5 знач.).

2. ‑а. Месца, па якім спускаюцца ўніз, нахіленая плоскасць. Найгорш было сыходзіць на крутым спуску каля суседняй вуліцы. Пальчэўскі. Са свістам і галёканнем праходзіла чарада гарадскіх падлеткаў, шукаючы спуска да ракі. Ракітны.

3. ‑а. Кручок у агнястрэльнай зброі, які націскаюць пальцам, каб зрабіць выстрал; спускавы кручок. // Прыстасаванне ў фота- і кінаапараце для адкрывання затвора аб’ектыва.

4. ‑а. Сталярная прылада з доўгай калодкай для выраўноўвання паверхні; фуганак.

5. ‑а. Спец. Пропуск у верхняй частцы старонкі перад пачаткам раздзела кнігі.

6. ‑а. Спец. Расстаноўка звярстаных палос набору ў такім парадку, які забяспечвае правільную паслядоўнасць старонак.

•••

Не даць спуску каму гл. даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Film

m -(e)s, -e

1) фільм

2) плёнка, сту́жка

éinen ~ dréhen — здыма́ць фільм

éinen ~ áufführen — дэманстрава́ць фільм

héute läuft ein néuer ~ — сёння ідзе́ [дэманстру́ецца] но́вы фільм

den ~ entwíckeln — праяўля́ць (фота)плёнку [сту́жку]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сту́дыя

(іт. studio)

1) майстэрня мастака або скульптара;

2) школа для падрыхтоўкі мастакоў або артыстаў;

3) прадпрыемства, дзе праводзіцца запіс голасу або фота- ці кіназдымка;

4) спецыяльна абсталяванае памяшканне для вядзення радыё- і тэлеперадач.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

speed​1 [spi:d] n.

1. ху́ткасць; шпа́ркасць; тэмп;

climbing speed ху́ткасць набо́ру вышыні́ (пра самалёт);

speed of utterance тэмп маўле́ння;

at average/great/top speed з сярэ́дняй/высо́кай/грані́чнай ху́ткасцю;

at full speed по́ўным хо́дам;

with all speed як найхутчэ́й;

with lightning speed з ху́ткасцю мала́нкі, вокамгне́нна;

put on speed дада́ць ху́ткасці;

at a speed of 50 miles з ху́ткасцю 50 міль

2. святлоадчува́льнасць плёнкі (пра фота)

♦

more haste, less speed ≅ пама́лу е́дучы, дале́й за е́дзеш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)