прызёр

(фр. priseur)

удзельнік спаборніцтва, які атрымаў прыз.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Вясе́льнік ’запрошаны на вяселле госць’ (КТС, Я. Брыль, С. Александровіч, шчуч. Сцяшк., лельч., Мат. Гом.), драг. выси́лнык ’удзельнік вяселля’ (Клім.). Утворана ад прым. вясе́льны (гл.) і суф. ‑ік. Параўн. таксама польск. weselnik, чэш. veselník ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

crusader

[kru:ˈseɪdər]

n.

1) крыжано́сец -ца, крыжа́к -а́ m.

2) удзе́льнік кампа́ніі, пахо́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Láienschaffende

sub m, f -n, -n удзе́льнік, -ца маста́цкай самадзе́йнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Toréro

m - i -s, -s тарэ́ра, (пе́шы) удзе́льнік бычы́нага бо́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Úmstürzler

m -s, -

1) удзе́льнік [прыхі́льнік] пераваро́ту

2) pl падрыўны́я элеме́нты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

інсурге́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Уст. Удзельнік узброенага паўстання супроць урада; паўстанец. Інсургенты атрадам у пяцьдзесят шабель і дзвесце штыкоў і кос групаваліся ў Звярынскіх лясах. Караткевіч.

[Ад лац. insurgens, insurgentis — які паўстае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экскурса́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Удзельнік экскурсіі (у 1 знач.). Не экскурсантам, а салдатам, Абпаленым агнём баёў, З гранатамі ды аўтаматам На дах рэйхстага я ўзышоў. Прануза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыумві́р

(лац. triumvir, ад tres, trium = тры + vir = мужчына)

удзельнік трыумвірату.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Дарашэвіч Ф. (удзельнік Асташынскага выступлення сялян) 1/532

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)