пры́яцельскі, ‑ая, ‑ае.

Які ўстанавіўся, існуе паміж прыяцелямі; прыязны. Прыяцельскі тон. Прыяцельская гутарка. // Які з’яўляецца прыяцелем; таварыскі. Добрым прыяцельскім чалавекам быў адзінокі .. Цімох. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фармацэўты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фармацэўтыкі, фармацэўта. Для фармацэўтычных прадпрыемстваў нарыхтавана амаль сто тон каштоўных відаў лекавых раслін. «Звязда». // Лекавы. Фармацэўтычныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

франдзёр, ‑а, м.

1. Гіст. Удзельнік фронды (у 1 знач.).

2. перан. Кніжн. Тон, хто франдзіруе, выказвае незадаволенасць чым‑н. Косця — франдзёр увогуле. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подоба́ющий

1. прич. які́ (што) да тва́ру; які́ (што) ва́рты; які́ (што) нале́жыць; які́ (што) падыхо́дзіць; які́ (што) пасу́е;

2. прил. (надлежащий) нале́жны; (соответствующий) адпаве́дны;

взять подоба́ющий тон узя́ць нале́жны (адпаве́дны) тон;

подоба́ющим о́бразом нале́жным чы́нам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

querulous [ˈkwerələs] adj.

1. fml незадаво́лены, бурклі́вы, раздражнёны;

a querulous tone незадаво́лены тон

2. жа́ласны, жа́ласлівы;

a querulous voice жа́ласны го́лас

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

манатані́зм

(ад мана- + гр. tonos = тон)

лінгв. адсутнасць меладычнай карэляцыі ў гукавой сістэме мовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ба́члівы, ‑ая, ‑ае.

Праніклівы, дапытлівы. — І пэўне з Завітанак сюды хтось завітвае, — жартаўліва ў тон гаспадару прамовіў Лабановіч і кінуў на яго бачлівы погляд. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spuścić

зак. апусціць, спусціць;

spuścić z tonu іран. збавіць тон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зневажа́льны, ‑ая, ‑ае.

Здольны зняважыць, поўны знявагі; зняважлівы. Зневажальныя адносіны. Зневажальны тон. □ Марылька глянула на .. [Сцяпана] рэзкім зневажальным позіркам, абмінуўшы, адразу ж пабегла ўслед за матуляю. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імператы́ўны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн.

1. Які патрабуе безумоўнага падпарадкавання, выканання. Імператыўны мандат. Імператыўны тон.

2. Які мае адносіны да імператыва (у 2 знач.). Імператыўная форма дзеяслова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)