датава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад датаваць.

2. у знач. прым. З пастаўленай датай. Датаваны твор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцэні́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сцэнічнага (у 3 знач.). Сцэнічнасць п’есы. □ Твор Крапівы [драма «Партызаны»] вызначаўся сцэнічнасцю. Гіст. бел. сав. літ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэцяра́дны, ‑ая, ‑ае.

Малаістотны, малазначны. Трэцярадная справа. Трэцярадная роля. // Невысокі па сваёй вартасці, па майстэрству; пасрэдны. Трэцярадны твор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

workmanship [ˈwɜ:kmənʃɪp] n. майстэ́рства, уме́льства; кваліфіка́цыя;

exquisite work manship то́нкае майстэ́рства;

a piece of workman ship адмысло́ва вы́кананы твор

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

манумента́льны, -ая, -ае.

1. Які адносіцца да стварэння манументаў, помнікаў, да афармлення архітэктурных збудаванняў.

2. Велічны, грандыёзны, які ўражвае сваёй велічынёй, магутнасцю.

М. будынак.

3. Грунтоўны, глыбокі па змесце.

М. твор.

Манументальнае даследаванне.

|| наз. манумента́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

марш¹, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Спосаб строга рытмічнай хадзьбы ў страі.

Цырыманіяльны м.

2. -у. Пераход войск паходным парадкам; паход.

Імклівы м.

3. -а. Музычны твор.

Спартыўны м.

|| прым. ма́ршавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вака́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае дачыненне да спеваў, прызначаны для выканання голасам. Вакальнае майстэрства. Вакальны твор. Вакальная музыка.

[Ад лац. vocalis — гучны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. Апавядальны твор вуснай народнай творчасці або літаратурны твор пра выдуманых асоб і падзеі, пераважна з удзелам чарадзейных фантастычных сіл.

Беларускія народныя казкі.

Казкі народаў Усходу.

2. Выдумка, няпраўда, мана.

Усё гэта — казкі.

◊

Бабскія казкі — беспадстаўныя нагаворы.

Казка пра белага бычка (разм., неадабр.) — пра бясконцае паўтарэнне аднаго і таго ж з самага пачатку.

|| памянш. ка́зачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. ка́зачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

К. жанр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дэтэкты́ў, -ты́ва, мн. -ты́вы, -ты́ваў, м.

1. Спецыяліст па расследаванні крымінальных злачынстваў, агент вышукной паліцыі.

2. Літаратурны твор або кінафільм, у якіх адлюстроўваецца раскрыццё таямніц, звязаных звычайна з забойствам.

|| прым. дэтэкты́ўны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Д. раман.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

экранізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Увасобіць на экране які-н. твор мастацтва, не прызначаны спецыяльна для кіно.

Э. спектакль.

|| наз. экранізава́нне, -я, н. і экраніза́цыя, -і, ж.

Э. оперы.

Э. твораў беларускай літаратуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)