АЛЕКСІЕ́ ВІЧ Святлана Аляксандраўна
(н. 31.5.1948, г. Івана-Франкоўск),
бел. пісьменніца. Скончыла БДУ (1972). З 1966 на пед. рабоце, пасля журналістка. Літ. дзейнасць пачала ў 1975 як празаік-дакументаліст. У кн. «У вайны — не жаночы твар ...» (1985) расказала пра подзвіг жанчын-франтавічак, партызанак, падпольшчыц. Дзецям, што перажылі ням.-фаш. акупацыю, прысвяціла кн. «Апошнія сведкі» (1985). Амаральнасць і злачыннасць вайны ў Афганістане паказала ў кн. «Цынкавыя хлопчыкі» (1991). Па сцэнарыях Алексіевіч пастаўлены спектаклі і дакумент. фільм «У вайны — не жаночы твар ...» (1980, 1983; Дзярж. прэмія СССР 1985). Аўтар п’есы «Марутка» (1987). Прэмія Ленінскага камсамола 1986.
Тв. :
Зачараваныя смерцю. Мн. , 1993.
І.У.Саламевіч.
т. 1, с. 243
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
wooden
[ˈwʊdən]
adj.
1) драўля́ ны
2) Figur. е́ лы (твар , вы́ раз)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
furrowy
[ˈfɜ:roʊI]
adj.
маршчы́ ністы (пра твар і пра няро́ ўную паве́ рхню)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ры́ ла , -а, мн. н.
1. Выцягнутая пярэдняя частка галавы ў некаторых жывёл.
Свіное р.
2. Тое, што і твар разм. , лаянк. ).
У яго не твар , а сапраўднае р.
3. Верхняя выцягнутая частка чаго-н.
Р. бутэлькі.
◊
Ні вуха ні рыла (не ведае, не разумее; разм. , неадабр. ) — зусім нічога не ведае.
|| памянш. ры́ льца , -а, мн. н.
Р. ў пуху ў каго-н. (перан. : хто-н. ублытаны ў нячыстую справу; разм. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́ брыць , -брыю, -брыеш, -брые; -брыты; зак. , каго-што.
Зрэзаць брытвай валасы на чым-н. , выгаліць.
В. твар .
|| незак. выбрыва́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е.
|| звар. вы́ брыцца , -брыюся, -брыешся, -брыецца; незак. выбрыва́ цца , -а́ юся, -а́ ешся, -а́ ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
асмужы́ ць , 1 і 2 ас. не ўжыв. , -му́ жыць; -му́ жаны; зак.
1. што . Зацягнуць, пакрыць смугою, туманам і пад.
Дым пажару асмужыў неба.
2. каго-што . Абветрыць, абпаліць сонцам.
Асмужыў вецер рукі, твар .
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
акамяне́ лы , -ая, -ае.
1. Які пераўтварыўся ў камень, стаў цвёрды як камень.
А. ствол дрэва.
2. перан.
А. позірк.
А. твар .
|| наз. акамяне́ ласць , -і, ж. знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абво́ страны , -ая, -ае.
1. Пра рысы твару: завостраны, схуднелы.
Твар з абвостранымі скуламі.
2. Больш востры, чым звычайна, павышаны, узмоцнены.
А. слых.
3. Напружаны, непрыязны.
Абвостраныя сямейныя адносіны.
|| наз. абво́ странасць , -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мо́ рда , -ы, Д М мн. і -аў, ж.
1. Пярэдняя частка галавы ў жывёлы.
2. Твар чалавека (разм. , груб. ).
|| памянш. -ласк. мо́ рдачка , -і, Д М мн.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бяскро́ ўны в разн. знач. о́ вный;
б. твар — бескро́ вное лицо́ ;
~ная барацьба́ — бескро́ вная борьба́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)