Папра́нік ’пернік’ (Нас., Мат. Гом.). Рус. пряник, смал. пупряник, сеўск. попряльник, укр. попраник. Вытворнае ад *паараны ’вострь^ рэзкі’, параўн. ст.-рус. пьпьрянъ, прыметніка ад пьпьрь ’перац’ (Міклашыч, 270; Праабражэнскі, 2, 44; Фасмер, 3, 395).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

закаране́лы, ‑ая, ‑ае.

Застарэлы, які цяжка паддаецца зменам. Закаранелая хвароба. Закаранелыя звычкі. // Упарты, непапраўны. Закаранелы гультай. Закаранелы ўласнік. □ Гарасім думаў, што Андрэй не такі ўжо закаранелы грэшнік, якім ён лічыў яго дагэтуль, толькі грубы, рэзкі. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ке́рад ’карытца для рэзкі сечкі’ (Сцяшк. Сл.). Мабыць, недакладнасць у дэфініцыі. У Сцяшк. Сл., 209 прыводзіцца наступны прыклад: «Наш кʼерад зусʼим сапсаваўся, нама Пак резац свечку», з якога відаць, што гаворка ідзе аб прыладзе для рэзкі сечкі. Назва гэтай прылады таго ж паходжання, што і керат (гл.) ’конны прывад да малатарні’ («Коні цягнулі нерат, а ён круціў малацілку»). Апошняе з польск. kierat ’гарызантальнае зубчатае кола, якое круцілі коні, а яно пры-водзіла ў рух розныя сельскагаспадарчыя машыны’. Польск. kieraK ням. Kehrrat ’тс’ (Rad kehren ’круціць кола’) (гл. Слаўскі, 2, 152).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фрэ́за

(фр. fraise)

1) рэжучы інструмент для апрацоўкі паверхні металаў, дрэва, пластмас і інш.;

2) машына для рэзкі торфу, рыхлення грунту і інш. (напр. дарожная Ф).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

smart1 [smɑ:t] adj.

1. прыго́жа апра́нуты, элега́нтны

2. разу́мны, ке́млівы; дасці́пны

3. ху́ткі; рэ́зкі; суро́вы;

give a smart blow мо́цна ўда́рыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

штурхане́ц, ‑нца, м.

Разм. Кароткі, моцны, рэзкі ўдар. Надзорцы падхапілі Апанаса Вялічку і, надаваўшы пад бакі штурханцоў, павалаклі ў карцэр. Машара. Сінічкін.. думаў, што калі ехалі ў Мінск, то такіх штурханцоў [на дарозе] не было — здаецца, не адчувалася. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

shrill

[ʃrɪl]

adj.

рэ́зкі, прані́зьлівы, прарэ́зьлівы; вісклі́вы

the shrill merriment of children — вісклі́вая заба́ва дзяце́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

discordant

[dɪsˈkɔrdənt]

adj.

1) нязго́дны, супярэ́чны

2) несугу́чны, несула́дны, нястро́йны; дысана́нсны

3) рэ́зкі (для ву́ха)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

acerbic

[əˈsɜ:rbɪk]

adj.

1) кі́слы, да́ўкі

an acerbic substance — кі́слае рэ́чыва

2) Figur. рэ́зкі, зье́длівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schroff

1.

a круты́, стро́мы, рэ́зкі

ine ~ e blehnung — катэгары́чная адмо́ва

ein ~er Übergang — рэ́зкі перахо́д

2.

adv рэ́зка, наадрэ́з

etw. ~ von der Hand wisen* — наадрэ́з адмо́віць у чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)