dopóty

злучн. датуль; да той пары; да таго часу;

dopóty ..., dopóki — датуль..., пакуль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mixed [ˈmɪkst] adj. ме́шаны, зме́шаны, змяша́ны;

mixed feelings зме́шаныя/дваі́стыя пачу́цці;

mixed marriages зме́шаныя шлю́бы;

a mixed education суме́снае навуча́нне;

a mixed company разнашэ́рсная кампа́нія;

mixed doubles зме́шаныя па́ры (у тэнісе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пары́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Тое, што і парыльня. Лазня была гарачая, душная, і многа пары было, і Барашкін двойчы пабыў у парылцы і хвастаўся венікам да змогі. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жані́цьба, ‑ы, ж.

Уступленне мужчыны ў шлюб, шлюбны саюз мужчыны з жанчынай. З той пары, як грукнула мне трыццаць Я спакою не знайду ніяк: Спаць прылягу — пра жаніцьбу сніцца, Страшным стала слова халасцяк. Непачаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завя́ць, ‑вяну, ‑вянеш, ‑вяне; зак.

Тое, што і завянуць. У садку, на самай сярэдзіне, уцалела адна яблыня. Лісце яе, праўда, прыхапіла агнём, яно завяла.. Якімовіч. Сваты пачалі абмінаць [Марылю], і маладосць завяла без пары. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зго́рбіцца, ‑блюся, ‑бішся, ‑біцца; зак.

1. Зак. да горбіцца.

2. Стаць гарбатым, сутулаватым (ад старасці, хваробы і пад.). Выплакала Аксіння ў падушку свае прыгожыя вочы, згорбілася дачасна, без пары набіў валасы сярэбраны іней. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфлегма́цыя

(ад дэ- + флегма)

частковая кандэнсацыя сумесей пары і газаў з утварэннем флегмы, што дае магчымасць узбагачаць іх нізкакіпячымі кампанентамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сціска́нне н.

1. Zusámmenpressen n -s; Zusámmenballen n -s, Bállung f - (у кулак, камяк);

2. (газаў, пары і г. д.) Kompressión f -; Verdíchtung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адкруці́цца, -ручу́ся, -ру́цішся, -ру́ціцца; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Раскруціўшыся, аддзяліцца; адшрубавацца.

Вяроўка адкруцілася.

Адкруцілася гайка.

2. Павярнуўшыся, адкрыцца.

Кран адкруціўся.

3. Зламацца, адарвацца ад пакручвання ў розныя бакі; перакруціцца.

Спелая макаўка лёгка адкруцілася.

4. Скончыць круціцца, адкружыцца.

Адкруціліся пары ў вальсе.

5. Ухіліцца, хітра вызваліцца ад чаго-н. з дапамогай выдумак (разм.).

А. ад паездкі.

|| незак. адкру́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падда́ць сов., в разн. знач. подда́ть;

п. мяч раке́ткай — подда́ть мяч раке́ткой;

п. мех на пле́чы — подда́ть мешо́к на́ спину;

◊ п. па́ры — подда́ть жа́ру

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)