беспара́дкавы, ‑ая, ‑ае.

Які пазбаўлены парадку, абы-як размешчаны. Беспарадкавае награмаджэнне будынкаў. Беспарадкавая груда цэглы. // Неарганізаваны, стыхійны, бессістэмны. Беспарадкавая мітусня, страляніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бессардэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Бяздушны, жорсткі, пазбаўлены сардэчнасць чуласці. [Юзя:] — Я не магу мець шчасця на чужым горы. Чаму ты такі бессардэчны? Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лапцява́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Нязграбны, пазбаўлены прывабнасці. На першых старонках [«Сялянскай нівы»] пад буйнымі, крыклівымі загалоўкамі лапцяватымі літарамі былі надрукаваны сенсацыйныя паведамленні. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тараба́рскі, ‑ая, ‑ае.

1. Уст. Тайнапісны, крыптаграфічны. Тарабарскае пісьмо.

2. перан. Незразумелы з-за складанасці вырашэння. Тарабарская мова. // Пазбаўлены сэнсу, бязглузды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атэто́з

(гр. athetos = пазбаўлены пэўнага становішча)

міжвольнае скарачэнне пальцавых мышцаў у сувязі з захворваннем галаўнога мозга.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

appetítlos

a

1.

a пазбаўле́ны апеты́ту

2.

adv без апеты́ту, без ахво́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

асле́плены

1. gebléndet, blind;

2. (пазбаўлены здольнасці правільна меркаваць аб чым-н.) gebléndet, verbléndet;

асле́плены зло́сцю blíndwütend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аб’екты́ўны, -ая, -ае.

1. Які існуе паза намі як аб’ект (у 1 знач.) або звязаны са знешнімі ўмовамі, незалежна ад чыёй-н. волі.

Аб’ектыўныя прычыны.

Аб’ектыўная рэчаіснасць.

2. Пазбаўлены суб’ектывізму, праўдзівы, бесстаронні.

А. падыход.

Аб’ектыўная ацэнка.

|| наз. аб’екты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нязвя́зны, ‑ая, ‑ае.

Які пазбаўлены паслядоўнасці, лагічнай сувязі. Хто хапаўся рукамі за валасы, хто мармытаў нязвязныя словы, а хто шаптаў малітвы. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няўзго́днены, ‑ая, ‑ае.

1. Пазбаўлены ўзгодненасці, адзінства. Няўзгодненыя дзеянні.

2. Які не ўзгаднілі або не паспелі ўзгадніць з кім‑н. Няўзгоднены план.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)