passage
[ˈpæsɪdʒ]
n.
1) прахо́д -у m., калідо́р -а m.
2) се́ні, pl. only.
3) уры́вак -ўка m., абза́ц -а m.
4) падаро́жжа мо́рам
5) біле́т на вадапла́ў
to secure a passage for Europe — купі́ць біле́т на вадапла́ў у Эўро́пу
6) прыня́цьце або́ правядзе́ньне законапрае́кту
7) Mus. паса́ж -у m.
8) бо́йка на кулачкі́; сва́рка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
падаро́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да падарожжа, звязаны з падарожжам. Падарожныя ўражанні. Падарожныя нататкі. □ У школе Генька асабліва захапляўся падарожнай рамантыкай. Паслядовіч.
2. Які звязаны з дарогай (у 4 знач.); дарожны. Бацька добра ведаў усе дзяціныя радасці і кожны раз пакідаў у сумцы які-небудзь акрайчык ад свайго падарожнага абеду. Кірэенка. // Які знаходзіцца ў дарозе. — А падарожныя людзі ўсё аддаляліся і аддаляліся ад вёскі і хутка зусім зніклі за снежнай пеляной завеі. Лынькоў. // Які накіроўваецца ў адну дарогу, у аднолькавым напрамку з кім‑н. За вёскай Грыша падняў руку, каб спыніць падарожную машыну. Пальчэўскі.
3. у знач. наз. падаро́жны, ‑ага, м.; падаро́жная, ‑ай, ж. Падарожнік 1. Падарожныя распраналі доўгія кажухі. Мальдзіс. Можна ў вас абсушыцца падарожнаму? — жаласліва спытаў Хведар і, мокры да ніткі, ступіў у хату. Ваданосаў.
4. Гіст. Які плаціўся за праезд на паштовых конях у Расіі ў 18–19 стст. Падарожныя грошы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
супо́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Агульны, сумесны. Дзень выходзіць з-за зямлі, Яснавокі і румяны .. Разлівае ззянне-смех Для супольнае карысці. Колас. Людзі ў згодзе супольнай На дарогі, сцяжыны Выйшлі з песняю вольнай, Дзень сустрэлі зажынак. Калачынскі.
2. Які ажыццяўляецца сумесна з кім‑н. [Камандзір:] — Збяромся мы. .. і абмяркоўваем якую-небудзь супольную баявую аперацыю. Брыль. Мы ўспамінаем наша першае супольнае падарожжа. Лужанін. Ёсць хлеб і тавар, Станкі і машыны Для працы супольнай. Калачынскі.
3. Які належыць усім або некалькім, аб’ядноўвае ўсіх, некалькіх. Супольная маёмасць. □ Вось чаму кожны лічыць за высокі гонар атрымаць акрайчык караваю і тым самым далучыцца да супольнага скарбу. Усікаў. Колькі нявыпітай брагі У нас за супольным сталом! Танк.
4. Аднолькавы з кім‑н., уласцівы каму‑н. адначасова з іншымі. Супольныя інтарэсы. / у знач. наз. супо́льнае, ‑ага, н. Галава і Сухарукі мелі шмат супольнага ў сваіх характарах: абодва палохаліся пісаных паперак і бліскучых гузікаў. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Fahrt
f -, -en
1) язда́; пае́здка
2) прае́зд
fréie ~ — бяспла́тны прае́зд
3) ход, ху́ткасць (судна)
auf ~ géhen* — адпра́віцца ў падаро́жжа
in vóller ~ — по́ўным хо́дам
in ~ kómmen* — раз’ю́шыцца, разбушава́цца; нала́дзіцца, увайсці́ ў каляі́ну
in ~ sein — быць у фо́рме, до́бра сябе́ адчува́ць
éine ~ ins Bláue — пае́здка без пэўнай мэ́ты
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
udawać się
незак.
1. удавацца, атрымлівацца;
wszystko mu się udało — у яго ўсё атрымалася; яму ўсё ўдалося;
2. расці (пра расліны);
3. адпраўляцца, выпраўляцца;
udawać się w podróż — адпраўляцца ў падарожжа;
4. звяртацца;
udawać się z pytaniami — звяртацца з пытаннямі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Tour
[tu:r]
f -, -en
1) пае́здка; прагу́лка; падаро́жжа
éine ~ máchen — зрабі́ць прагу́лку [пае́здку]
2) тэх. тур, абаро́т
auf hóhe ~en kómmen* — дабі́цца вялі́кай ко́лькасці абаро́таў
auf vóllen ~en árbeiten — працава́ць на по́ўную магу́тнасць (тс. перан.)
3) тур (у танцах, шахматах і г.д.)
jetzt bin ich an der ~ — цяпе́р мац чарга́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
leg
[leg]
n.
1) нага́ f.
2) кало́ша, калашына́, штані́на f. (нагаві́цаў)
3) но́жка f. (стала́, крэ́сла)
4) ча́стка f., эта́п -у m.
last leg of the trip — апо́шні эта́п падаро́жжа
5) бок трохку́тніка
•
- a leg up
- have not a leg to stand on
- on one’s last legs
- pull one’s leg
- shake a leg
- stretch one’s legs
- get up on one’s hind legs
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
udać się
uda|ć się
зак.
1. удацца, пашанцаваць;
~ło mu się — яму пашанцавала;
2. удацца, атрымацца;
~ły mi się wypieki — выпечка ў мяне ўдалася;
3. адправіцца;
~ć się w podróż — адправіцца ў падарожжа;
4. звярнуцца;
~ć się po pomóc — звярнуцца па дапамогу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
усхо́дI м (напрамак свету) Ósten m -s; Ost (паэт, марск, геагр – ужыв. без артыкля; скар O);
на усхо́дзе im Ósten;
на усхо́д nach Ósten; óstwärts;
на усхо́д ад чаго-н östlich von etw. (D);
з усхо́ду von Ósten, aus dem Ósten;
2. (усходнія краіны) Ósten m -s; Ori¦ént m -(e)s;
Сярэ́дні Усхо́д der Míttlere Ósten;
падаро́жжа на Усхо́д Ori¦éntreise f -, -n;
жыха́р Усхо́ду Ori¦entále m -n, -n;
жыха́рка Усхо́ду Ori¦entálin f -, -nen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
нарва́цца, ‑рвуся, ‑рвешся, ‑рвецца; ‑рвёмся, ‑рвяцеся; зак.
Разм.
1. на каго-што і без дап. Нечакана сустрэцца з кім‑, чым‑н., выпадкова натрапіць на каго‑, што‑н. Мы прыйшлі ў мястэчка ноччу і, каб не пераходзіць чыгункі, дзе лёгка было нарвацца на нямецкі патруль, спыніліся ў Міколкавага дзеда, двор якога стаяў наводшыбе. Навуменка. Неяк ноччу, падкрадаючыся да чыгункі, мы нарваліся на варожую засаду. Краўчанка. Падарожжа ў адзіночку палохала. Нарвешся дзе-небудзь на дэсант — прыстрэляць, і ніхто ніколі не дазнаецца пра гэта. Асіпенка. // Сустрэцца з кім‑, чым‑н. (звычайна непрыемным, непажаданым) у сваім жыцці, у сваёй дзейнасці. Дзед спрабаваў адгаварыць Міколу — не падабалася яму гэтая паездка ў такі час, калі на кожным кроку можна нарвацца на сваю смерць. Якімовіч. «Нарвецца дзяўчына», — казалі пра .. [Аўгіню] сталыя жанкі і маладзіцы, калі гутаркі пра яе дурасці даходзілі да іх вушэй. Колас.
2. Нечакана прыйсці, з’явіцца. Неяк .. дзядзька Мікіта прывёз сабе цэлы воз бярэзніку, а тут нечакана нарваўся .. ляснік Мацуль. Сіпакоў.
•••
Не на таго нарваўся — тое, што і не на таго напаў (гл. напасці).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)