перачаса́ць¹, -чашу́, -чэ́шаш, -чэ́ша; -чашы́; -часа́ны і -чэ́саны; зак.

1. што. Расчасаць для прыгатавання пражы ўсё, многае.

П. увесь лён.

2. што. Расчасаць пачэсанае яшчэ раз.

П. кудзелю.

3. каго-што. Прычасаць нанава.

П. валасы.

|| незак. перачэ́сваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перека́тываться​II несов.

1. перако́чвацца;

2. страд. перако́чвацца; перака́чвацца, кача́цца (на́нава); см. перека́тывать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

перестега́ть​I сов. портн.

1. (всё, многое) пападшыва́ць, паперашыва́ць;

2. (заново) падшы́ць (на́нава), перашы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

перестёгивать​I несов., прост.

1. (всё, многое) падшыва́ць, перашыва́ць;

2. (заново) падшыва́ць (на́нава), перашыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

перавэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

1. Правэндзіць нанава, яшчэ раз.

2. Правэндзіць усё, многае.

3. Завэндзіць звыш меры, больш, чым патрэбна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакрухма́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

1. Занадта накрухмаліць што‑н. Перакрухмаліць кашулю.

2. Накрухмаліць усё, многае.

3. Накрухмаліць нанава, яшчэ раз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапало́ць, ‑палю, ‑полеш, ‑поле; зак., што.

1. Апалоць нанава, яшчэ раз.

2. Выпалаць, папалоць усё, многае. Перапалоць усе грады. Перапалоць усё пустазелле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапрасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

1. Выпрасаваць нанава, яшчэ раз, іначай. Перапрасаваць складкі.

2. Выпрасаваць, папрасаваць усё, многае. Перапрасаваць усю бялізну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перастры́гчы, ‑стрыгу, ‑стрыжэш, ‑стрыжэ; ‑стрыжом, ‑стрыжаце, ‑стрыгуць; зак., каго-што.

1. Пастрыгчы нанава, іначай.

2. Пастрыгчы, астрыгчы ўсіх, многіх. Перастрыгчы ўсіх авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашпілі́ць, ‑шпілю, ‑шпіліш, ‑шпіліць; зак., што.

1. Расшпіліўшы, зашпіліць нанава, іначай. Перашпіліць паліто.

2. Прышпіліць, прыкалоць іначай, у другім месцы. Перашпіліць бант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)