Verbum

надмуро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж.

Тое, што надбудавана над чым-н.; надбудаваная частка (у мураваным будынку).

|| прым. надмуро́вачны, -ая, -ае.

залы́сіна, -ы, мн. -ы, -сін, ж.

1. Участак галавы ад ілба над скронню, не пакрыты валасамі.

2. Месца на ствале дрэва, дзе садрана кара.

прычасці́ць, -чашчу́, -часці́ш, -часці́ць; -часці́м, -часціце́, -часця́ць; -чашчо́ны; зак., каго (што).

У вернікаў: справіць над кім-н. абрад прычашчэння.

|| незак. прычашча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

эксперыментава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., над кім-чым або з кім-чым.

Праводзіць эксперыменты.

Э. з марскімі свінкамі.

|| наз. эксперыментава́нне, -я, н.

пасхіля́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -я́ецца; -я́емся, -я́ецеся, -я́юцца; зак.

Схіліцца — пра ўсіх, многіх ці пра ўсё, многае.

Вучні пасхіляліся над сшыткамі.

по́ўдзень², -дня, м.

Сярэдзіна дня, час вышэйшага сонцастаяння над гарызонтам, які адпавядае 12 гадзінам дня.

Спякотны п.

|| прым. паўдзённы, -ая, -ае і паўднёвы, -ая, -ае.

да́леч, -ы, мн. да́лечы, -аў, ж. (разм.).

1. Далёкае месца, аддаленая мясцовасць.

Не паеду ў такую д.

2. Вялікая прастора, прасцяг.

Блакітная д. над галавой.

гарэлье́ф, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Скульптурны твор, у якім фігура выступае над плоскасцю больш чым на палавіну свайго аб’ёму.

|| прым. гарэлье́фны, -ая, -ае.