суп, -у, мн. супы́, -о́ў, м.

Вадкая страва — адвар з мяса, рыбы, гародніны з дабаўленнем круп, розных прыпраў і інш.

Рыбны с.

Малочны с.

|| прым. супавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шашлы́к, -у́, мн. -і́, -о́ў, м.

Страва з кавалачкаў мяса (бараніны, ялавічыны, свініны і інш.), нанізаных на металічны стрыжань (шампур) і засмажаных над вуглямі.

|| прым. шашлы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

braise

[breɪz]

v.t.

тушы́ць (мя́са)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

proud flesh

дзі́кае мя́са

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

tenderize

[ˈtendəraɪz]

v.t.

зьмякча́ць (мя́са)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sztukamięs

нескл. ж. кул. варанае мяса

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

potrawka

ж. варанае мяса з соусам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

засма́жыцца, ‑жыцца; зак.

Прыгатавацца ў выніку смажання (пра страву). Мяса добра засмажылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́ячына і зае́чына, ‑ы, ж.

Мяса зайца як ежа; зайчаціна. Прыгатаваць заячыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гуля́ш, ‑у, м.

Страва з кусочкаў мяса, тушаных у соусе з прыправамі.

[Венг. hulas.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)