утро́ба ж.

1. (брюхо) чэ́рава, -ва ср.;

2. (внутренности, потроха) вантро́бы, -баў ед. нет;

◊

утро́ба ма́тери уло́нне ма́ці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаспиталі́зм

(ад лац. hospitalis = гасцінны)

сіндром паталогіі дзіцячага псіхічнага і асобаснага развіцця як вынік аддзялення дзіцяці ад маці і яго ранняй інстытуалізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мнагадзе́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа дзяцей. Мнагадзетная маці. Мнагадзетная сям’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двайня́ты, ‑нят; адз. няма.

Двое дзяцей, адначасова народжаных адной маці; блізняты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматсяме́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікую сям’ю, шмат дзяцей. Шматсямейная маці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

suit​1 [s(j)u:t] n. касцю́м, гарніту́р;

a dress suit фрак;

a three-piece suit касцю́м-тро́йка

♦

in one’s birthday suit joc. у чым ма́ці нарадзі́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паадса́джваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. Пра многае — апдзяліўшы, пасадзіць на новае месца.

П. буракі.

2. што. Пра многае — замест таго, што прапала, згінула, пасадзіць зноў.

П. бульбу.

3. каго. Пра многіх — прымусіць сесці асобна.

П. вучняў за асобныя парты.

4. каго. Пра многіх — адняць ад маці.

П. цялят.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́ма, -ы, мн. -ы, мам, ж.

Тое, што і маці (у 1 знач.).

|| ласк. ма́мачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж., ма́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж., маму́ля, -і, мн. -і, -му́ль, ж. (разм.) і маму́ся, -і, мн. -і, -му́сь, ж. (разм.).

|| прым. ма́мін, -а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супако́іць, -ко́ю, -ко́іш, -ко́іць; -ко́ены; зак.

1. каго-што. Прывесці каго-, што-н. у стан спакою; прымусіць весці сябе ціха; утаймаваць.

С. вучняў.

С. сабаку.

С. душу маці.

2. што. Змякчыць, зрабіць менш інтэнсіўным, паменшыць.

С. зубны боль.

|| незак. супако́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. супако́йванне, -я, н. і супакае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Мамі́ца (груб.) ’маці’ (ушац., Жыв. сл.), рус. смал. мами́ца ’дарослая дзяўчына, жанчына’, ’бесталковая жанчына, дзяўчына’, серб.-харв. mȁmica, ма̏мица ’тс’. Да ма́ма (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 157.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)