дырхе́м, дырха́м

(ар. dirham, ад гр. drachme = драхма)

1) старажытная арабская сярэбраная манета;

2) разменная манета Іарданіі і Кувейта, роўная 1/10 дынара;

3) грашовая адзінка Марока, роўная 100 сантымам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ходя́чий в разн. знач. хадзя́чы;

ходя́чий больно́й хадзя́чы хво́ры;

ходя́чее выраже́ние хадзя́чы вы́раз;

ходя́чая и́стина хадзя́чая і́сціна;

ходя́чее мне́ние хадзя́чая ду́мка;

ходя́чая моне́та хадзя́чая мане́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ас​2

(лац. as)

старажытнарымская дробная медная манета, роўная 1/10 дынарыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гіне́я

(англ. guinea)

англійская залатая манета 17—18 ст., роўная 21 шылінгу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

міле́сіма

(ісп. milesimo = тысячны)

дробная разменная манета Чылі, роўная тысячнай частцы эскуда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

міль

(лац. mille = тысяча)

разменная манета Кіпра, роўная 1/1000 кіпрскага фунта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Піго́лік ’чыгун’ (лельч., Мат. Гом.). Няясна. Магчыма, з італ. piccolo ’малы’, тут: ’маленькі гаршчок’ > ’чыгунчык’ > ’чыгун’, параўн. польск. pikui ’маленькае касое акенца ў каморы’, pikuiа ’дробязь, рэч без вартасці’, ці з чэш. pikitla ’дробная манета’ < ’пал. piccola ’малая’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ГІНЕ́Я

(англ. guinea),

англійская залатая манета 17—18 ст. Упершыню выраблена ў 1663 з золата, прывезенага з Гвінеі (адсюль назва). У 1717 адпавядала 21 шылінгу, у 1817 заменена залатым саверэнам. Да 1971 у Вялікабрытаніі мела назву гінея сума ў 21 шылінг, ужывалася таксама ў якасці разліковай адзінкі.

т. 5, с. 250

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГРОЎТ

(англ. groat),

англійская сярэбраная манета 14—19 ст. Упершыню выраблены ў 1351 (лігатурная маса 4,57 г), адпавядаў 4 пені. З канца 15 ст. маса манеты бесперапынна змяншалася (у 1-й пал. 19 ст. 1,88 г). У 1856 чаканка гроўта спынена, да 1887 заставаўся ў абарачэнні.

т. 5, с. 450

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

crown​1 [kraʊn] n.

1. каро́на, вяне́ц;

the Crown ула́да мана́рха

2. вяно́к (з кветак)

3. кро́на (манета)

4. вяршы́ня, вершалі́на, верхаві́на (чаго-н.); ма́каўка (галавы)

5. каро́нка (зуба)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)