backwoods [ˈbækwʊdz] n. pl. глуш, глухама́нь; глухі́ куто́к;

the backwoods of the country’s past недасле́даваная ча́стка міну́лага краі́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Latin​1 [ˈlætɪn] n.

1. лаці́нская мо́ва, лаці́на

2. жыха́р краі́ны, дзе размаўля́юць на адно́й з рама́нскіх моў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

transoceanic [ˌtrænzəʊʃiˈænɪk] adj.

1. заакія́нскі;

the transoceanic world заакія́нскія краі́ны

2. трансакія́нскі;

a transoceanic rocket міжкантынента́льная балісты́чная раке́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ві́кінг

(ст.-сканд. vikingr)

старажытнаскандынаўскі марскі воін, удзельнік нападаў на еўрапейскія краіны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

міралюбі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які любіць мір, згоду, не схільны да сваркі, вайны. Міралюбівыя краіны. // Заснаваны на імкненні захаваць мір, мірныя адносіны; дружалюбны. Міралюбівае пагадненне. Міралюбівая палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наднацыяна́льны, ‑ая, ‑ае.

Які стаіць па свайму становішчу, па сваіх паўнамоцтвах як бы вышэй нацыянальных органаў, інстытутаў асобнай краіны; агульны для многіх нацый, дзяржаў капіталістычнага свету.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэрды́кт, ‑у, М ‑кце, м.

Забарона адпраўляць набажэнства, якая накладалася рымскім панам на гарады, вобласці, краіны і некаторых асоб у якасці пакарання за невыкананне рашэнняў царквы.

[Лац. interdictum — забарона.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старе́йший​II превосх. ст.

1. (самый старый) найстарэ́йшы, са́мы старэ́йшы;

2. (давно существующий) старэ́йшы;

старе́йший университе́т страны́ старэ́йшы ўніверсітэ́т краі́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забеспячэ́нне, -я, н.

1. гл. забяспечыць.

2. Тое, чым забяспечваюць каго-, што-н. (матэрыяльныя каштоўнасці, грошы і пад.).

Грамадзяне нашай краіны маюць права на матэрыяльнае з. ў старасці.

3. Сукупнасць мерапрыемстваў па задавальненні матэрыяльных патрэб насельніцтва, якіх-н. арганізацый.

Органы забеспячэння.

Прадуктовае з.

|| прым. забеспячэ́нскі, -ая, -ае.

Забеспячэнскія арганізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэсу́рс, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. мн. Запасы, крыніцы чаго-н.

Харчовыя рэсурсы.

Прыродныя рэсурсы.

Працоўныя рэсурсы (частка насельніцтва краіны, здольная да працы).

2. Сродак, да якога звяртаюцца ў неабходным выпадку (кніжн.).

Выкарыстаць апошні р.

3. Тэхнічныя магчымасці чаго-н. (спец.).

Р. самалёта.

|| прым. рэсу́рсны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)