касмі́чны косми́ческий;

к. палёт — косми́ческий полёт;

~ная раке́та — косми́ческая раке́та;

○ ~ная ху́ткасць (ско́расць) — косми́ческая ско́рость;

к. пыл — косми́ческая пыль;

~ныя прамяні́ — косми́ческие лучи́;

к. карабе́ль — косми́ческий кора́бль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рыф ​1, ‑а, м.

Падводнае ці надводнае ўзвышэнне марскога дна, небяспечнае для суднаходства. У трумы хлынула вада імкліва, І далей карабель плысці не змог. Пад хвалямі затоены, маўкліва сваю ахвяру Рыф сцярог... Валасевіч.

[Ням. Riff.]

рыф ​2, ‑а, м.

Папярочны рад прадзетых праз парус вяровак, пры дапамозе якіх можна паменшыць плошчу паруса.

[Гал. reef, rif.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

течь​II

1. це́ча, -чы ж.;

кора́бль дал течь карабе́ль даў це́чу;

2. (пробоина) це́ча, -чы ж., прабо́іна, -ны ж.;

заде́лать течь зала́таць це́чу (прабо́іну).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераваро́чвацца

1. sich (úm)wénden*, sich úmdrehen;

2. (перакуліцца) úmkippen vi (s), úmschlagen* vi (s); kéntern vi (s) (пра лодку, карабель і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fruiter

[ˈfru:tər]

n.

1) садо́вае дрэ́ва

2) садо́ўнік -а m.

3) карабе́ль для пераво́жаньня садавіны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinschiffen

1.

vt грузі́ць (на) су́дна; рабі́ць паса́дку на су́дна

2.

(sich) садзі́цца на карабе́ль [на парахо́д]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ло́цман, ‑а, м.

1. Асоба, якая добра ведае мясцовыя ўмовы плавання і праводзіць судны па фарватэры. Морскі лоцман. Рачны лоцман. □ Салул і яго сябры .. здолелі правесці карабель там, дзе не правёў бы яго самы спрактыкаваны лоцман. «Полымя».

2. Невялікая марская рыба сямейства стаўрыдавых, якая суправаджае на далёкія адлегласці караблі і буйных рыб.

[Гал. loodsman.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sunken

[sʌŋkən]

adj.

1) зато́плены

a sunken ship — зато́плены карабе́ль

2) запа́лы

sunken cheeks — запа́лыя шчо́кі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

navigable

[ˈnævɪgəbəl]

adj.

1) суднахо́дны, прыда́тны для навіга́цыі (пра раку́)

2) прыда́тны для марапла́ваньня (пра карабе́ль)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aground

[əˈgraʊnd]

adv., adj.

на меліну́; на меліне́

The ship ran aground — Карабе́ль сеў на меліну́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)