pirate1 [ˈpaɪrət] n.

1. піра́т;

a pirate crew піра́цкая кама́нда;

a pirate ship/flag піра́цкі карабе́ль/флаг

2. паруша́льнік а́ўтарскага пра́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ark

[ɑ:rk]

n. Bibi.

а́рка f., вялі́кі карабе́ль

Noah’s ark — Но́ева а́рка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Frenchman

[ˈfrentʃmən]

n., pl. -men

1) францу́з -а m.

2) францу́скі карабе́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перала́дзіць, ‑ладжу, ‑ладзіш, ‑ладзіць; зак., што.

1. Наладзіць, наладзіць усё, многае.

2. Наладзіць нанава, іначай. Трэба было пераладзіць ветразі, іншы нахіл даць ім, і можа б карабель паплыў з яшчэ большым гонам. Дуброўскі. // Настроіць музычны інструмент на іншы лад. Пераладзіць раяль. Пераладзіць струны балалайкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

талісма́н, ‑а, м.

Паводле забабонных уяўленняў — прадмет, які прыносіць яго ўладальніку шчасце, удачу. У пацвярджэнне таго, што было сказана,.. [Лабановіч] дастаў свой «талісман» — акуратна і прыгожа напісаны карэспандэнцкі білет. Колас. [Уладзік:] — Адзін капітан, звалі яго Ларсен, меў такі талісман, то яго карабель ніякага шторму не баяўся. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлюп

(гал. sloep)

1) трохмачтавы карабель з прамымі парусамі ў парусным флоце 18—19 ст.;

2) аднамачтавае марское судна з кліверам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АДМІРА́ЛЬСКІ СЦЯГ,

спец. сцяг, уведзены для найвышэйшых службовых асоб флоту. Узняты на мачце карабля, адміралцейскі сцяг абазначаў прысутнасць на ім службовай асобы адміральскага звання. Карабель у такім выпадку наз. флагманскім (адміральскім). Сцяг адмірала ўзнімаўся на грот-мачце, віцэ-адмірала — на фок-мачце, контр-адмірала — на бізань-мачце.

т. 1, с. 120

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

liniowy

лінейны;

okręt liniowy — лінейны карабель; лінкор;

sędzia liniowy — спарт.. суддзя на лініі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ship

[ʃɪp]

1.

n.

1) карабе́лья́ m., вадапла́ў, парапла́ў -ва m.

2) самалёт -а m., касьмі́чны карабе́ль

3) экіпа́ж карабля́

2.

v.t., (-pp-)

1) грузі́ць (-ца) на карабе́ль, право́дзіць паса́дку

2) сяда́ць на карабе́ль, вадапла́ў, падаро́жнічаць вадапла́вам

3) пасыла́ць, пераво́зіць тава́р, пасы́лку

4) набіра́ць экіпа́ж

5) паступа́ць, найма́цца на слу́жбу на караблі́

He shipped as cook — Ён наня́ўся на карабе́ль ку́харам

- give up the ship

- one’s ship comes home

- one’s ship comes in

- run a tight ship

- ship out

- jump ship

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шпрынг

(ням. Spring)

трос, прывязаны адным канцом да якара або якарнага ланцуга, а другім да судна, каб утрымліваць карабель у пэўным становішчы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)