Verbum

мло́сць, -і, ж.

Непрыемнае самаадчуванне, якое наступае звычайна перад стратай прытомнасці, рвотай.

|| прым. мло́сны, -ая, -ае.

акамяне́ласць, -і, ж.

1. гл. акамянелы.

2. звычайна мн. Акамянелыя рэшткі жывёл або раслін.

Адкапаць акамянеласці.

барвяні́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ні́цца; незак.

Тое, што і барвавець.

Зара барвяніцца.

бляша́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Бляшаная пасудзіна звычайна цыліндрычнай формы.

Б. кансерваў.

бо́нна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Выхавацелька малых дзяцей (звычайна іншаземка) у багатых сем’ях да рэвалюцыі.

саркафа́г, -а, мн. -і, -аў, м.

У старажытных народаў: грабніца ў выглядзе труны (звычайна з каменя).

заку́сачная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж.

Грамадская сталовая, у якой падаюць проста згатаваныя, звычайна халодныя стравы.

зарыка́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Зараўці (пра жывёлу, звычайна карову).

Карова зарыкала.

абтачы́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -то́чыцца; зак.

Стаць гладкім, абточаным.

|| незак. абто́чвацца, -аецца.

прывыка́льнасць, -і, ж. (спец.).

Наяўнасць прывычкі да чаго-н. (звычайна пра лекавыя сродкі).

П. да снатворнага.