цясля́рства, ‑а, н.

Рамяство, занятак цесляра. Пры ахвоце .. [Хацяноўскі] мог усё зрабіць па сталярству і цяслярству, аднак у хаце замест зэдліка стаяла калодка, замест ложка былі сяк-так збітыя нары. Кулакоўскі. Цесляром Івана Іванавіча зрабіла жыццё. Праз сваё цяслярства ён страціў шчасце. Гаўрылкін. От праз гэты свой сарваны жывот Іллюк і цяслярства кінуў ды пачаў са сталяркаю цацкацца. Калюга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бія... (гл. біё...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «біё...», калі націск падае на другую частку слова, напрыклад: біялогія, біямеханіка, біястэнцыя, біясфера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўга... (гл. доўга...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «доўга...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: даўганогі, даўганосы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двая... (гл. двое...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «двое...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: дваяборства, дваямужжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вастра... (гл. востра...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «востра...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: вастраверхі, вастразубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

веліка... (гл. вяліка...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «вяліка...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: велікагрузны, велікадушны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугля... (гл. вугле...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «вугле...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: вугляносны, вуглясос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атама́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Шырокая мяккая канапа з трыма здымнымі падушкамі замест спінкі і з валікамі па краях.

[Фр. ottomane з тур. Othman — Асман, уласнае імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гале́та, ‑ы, ДМ ‑леце, ж.

1. Плоскі сушаны праснак (ужываецца замест хлеба ў час падарожжаў, ваенных паходаў і пад.).

2. Род пячэння.

[Фр. galette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гелія..., (гл. геліё...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «геліё...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: геліяграфія, геліяскоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)