перанапру́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Вельмі моцна, празмерна напружыць. Перанапружыць сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абляжа́ць, ‑жу, ‑жылі, ‑жыць; зак., што.

Разм. Працяглым ляжаннем абмяць. Абляжаць канапу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дармае́днічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Не працуючы, жыць на чужыя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; незак.

1. што. Апрацоўваць моцным жарам перад спажываннем.

П. арэхі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), каго-што і без дап. Моцна пячы (пра сонца, полымя і пад.).

Цэлы дзень пражыла сонца.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), каго і без дап., перан. Мучыць, выклікаць смагу.

Яго пражыла смага.

|| зак. спра́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны (да 1 знач.).

|| наз. пра́жанне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праляжа́ць, -жу́, -жы́ш, -жы́ць; -жы́м, -лежыце́, -жа́ць; -жы́ і прале́жаць, -жу, -жыш, -жыць; -ле́ж; зак.

1. Прабыць які-н. час лежачы.

П. увесь дзень у ложку.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прабыць які-н. час у адным і тым жа становішчы, без руху, без выкарыстання.

Рукапіс праляжаў (пралежаў) паўгода ў выдавецтве.

3. што. Атрымаць пролежні на якой-н. частцы цела ад доўгага ляжання (разм.).

П. бакі.

|| незак. прале́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасма́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

1. Поўнасцю падсмажыць.

П. грыбы.

2. Правесці які-н. час, смажачы што-н.

Цэлую гадзіну прасмажыла бульбу.

|| незак. прасма́жваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

откры́то нареч. адкры́та; (откровенно) шчы́ра;

жить откры́то жыць адкры́та;

откры́то призна́ться шчы́ра прызна́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прохлажда́ться

1. прахало́джвацца, ахало́джвацца, астыва́ць;

2. (бездельничать, жить беззаботно) разг. гультаява́ць, жыць бесклапо́тна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самостоя́тельно нареч. самасто́йна;

жить самостоя́тельно жыць самасто́йна;

самостоя́тельно реши́ть зада́чу самасто́йна рашы́ць зада́чу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аэро́бы

(ад гр. aer = паветра + bios = жыццё)

арганізмы, якія не здольныя жыць без свабоднага кіслароду (параўн. анаэробы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)