бава́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да Баварыі, баварцаў. Баварскі лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’е́ктавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аб’екта (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абру́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вырабу абрусаў. Абруснае палатно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бубо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бубона. Бубонная форма чумы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бутафо́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бутафорыі; які з’яўляецца бутафорыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азербайджа́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да Азербайджана, азербайджанцаў. Азербайджанская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́зімутны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае дачыненне да азімута. Азімутны вугал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вёславы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вясла ​1; з вёсламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вірусалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вірусалогіі. Вірусалагічны метад даследавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воўнапрадзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да прадзення воўны. Воўнапрадзільны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)