понести́сь разг.

1. памча́цца; (побежать) пабе́гчы;

2. (начать быстро распространяться) пане́сціся;

зву́ки понесли́сь по́ лесу гу́кі пане́сліся па ле́се.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сібіля́нты

(лац. sibilans, -ntis = свісцячы)

лінгв. пярэднеязычныя фрыкатыўныя зычныя гукі (с, з, ш, ж).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Курлы́каць ’ствараць гукі, падобныя на «курлы» (пра жураўлёў)’ (ТСБМ). Гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тата́хкаць ’утвараць мерныя адрывістыя гукі’ (ТСБМ). Гукапераймальнае, параўн. тахаць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

І-га-га́ ’гукі для перадачы конскага ржання’ (Шат.). Гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

слых, -у, м.

1. Адно з пяці знешніх пачуццяў, якое дае магчымасць успрымаць гукі.

Органы слыху.

2. Здольнасць правільна ўспрымаць і аднаўляць музычныя гукі.

Абсалютны с.

Падбіраць музыку на слых.

3. Вестка, гаворка пра каго-н., звычайна нічым яшчэ не падмацаваная.

Сярод людзей пра гэта пайшоў нядобры с.

◊

Ні слыху ні дыху (разм.) — няма ніякіх вестак.

|| прым. слыхавы́, -а́я, -о́е (да 1 і 2 знач.).

Слыхавыя органы.

С. апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галасі́ць, -лашу́, -ло́сіш, -ло́сіць; незак.

1. Голасна плакаць, прыгаворваючы (напр., у час пахавальнага абраду).

Г. па нябожчыку.

2. перан. Ствараць гукі, падобныя на плач.

Галасіла завіруха.

|| наз. галашэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інтэрнацыяна́л, -а, м.

1. Назва буйных міжнародных аб’яднанняў, галоўным чынам палітычных арганізацый рабочага класа.

Першы І.

2. Міжнародны гімн рабочага класа і камуністычных партый свету.

З залы даносіліся гукі Інтэрнацыянала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

і́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Міжвольна ўтвараць удыхальныя рухі і адрывістыя гукі, якія выклікаюцца сутаргавым скарачэннем дыяфрагмы.

І. пасля абеду.

|| аднакр. і́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. і́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насавы́ в разн. знач. носово́й;

~ва́я перагаро́дка — носова́я перегоро́дка;

~вы́я гу́кі — носовы́е зву́ки;

~ва́я па́луба — носова́я па́луба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)