понести́сь разг.

1. памча́цца; (побежать) пабе́гчы;

2. (начать быстро распространяться) пане́сціся;

зву́ки понесли́сь по́ лесу гу́кі пане́сліся па ле́се.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)