ма́ршал ма́ршал, -ла м.;

Ма́ршал Сове́тского Сою́за Ма́ршал Саве́цкага Саю́за;

Гла́вный ма́ршал авиа́ции Гало́ўны ма́ршал авія́цыі;

ма́ршал артилле́рии ма́ршал артыле́рыі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Капіта́н ’афіцэрскае званне’, ’асоба, якая мае гэта званне’, ’камандзір судна’, ’кіраўнік спартыўнай каманды’, ст.-бел. капитанъ (пач. XVII ст.). Запазычана са ст.-польск. kapitan (Булыка, Запаз., 138), якое з с.-дац. capitāneus ’галоўны’ < caput ’галава’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Магістра́ль ’галоўная чыгуначная, водная, паветраная і інш. лінія шляхоў зносін’ (ТСБМ), ’асфальтавая дарога’ (Інстр. I). Запазычана праз рус. мову з ням. Magistrale < лац. magistrālis ’галоўны’ (Фасмер, 2, 555). Не выключана магчымасць запазычання і з польск. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

determinant

[dɪˈtɜ:rmɪnənt]

1.

n.

вызнача́льны, выраша́льны фа́ктар

2.

adj.

выраша́льны, раша́ючы; гало́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

base metal

1) невысакаро́дны мэта́л

2) гало́ўны мэталі́чны элемэ́нт у спла́ве

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аве́рс

(фр. avers, ад лац. adversus = павернуты тварам)

правы (галоўны) бок манеты, медаля, банкноты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

матадо́р

(ісп. matador)

галоўны ўдзельнік бою быкоў, які наносіць быку апошні, смяртэльны ўдар шпагай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

метрапалітэ́н

(фр. métropolitain = сталічны, ад гр. metropolis = галоўны горад, сталіца)

гарадская падземная электрычная чыгунка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вышэ́йшы, -ая, -ае.

1. Больш высокі (у 1—3 знач.).

Гэты дом в. за той.

Сёлетні ўраджай бульбы в. за леташні.

2. Самы галоўны, кіруючы.

В. орган дзяржаўнай улады.

Вышэйшае камандаванне.

3. Пра самую высокую ступень у развіцці, навуцы, у сістэме адукацыі.

В. жывёльны свет.

Вышэйшая нервовая дзейнасць (спец.). Вышэйшая матэматыка.

Вышэйшая навучальная ўстанова.

○

Вышэйшая мера пакарання — расстрэл, пазбаўленне жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ГЕНЕРА́Л

(ад лац. generalis агульны, галоўны),

1) воінскае званне (чын) вышэйшага каманднага саставу ва ўзбр. сілах многіх краін свету. У Рэспубліцы Беларусь існуюць наступныя званні: генерал-маёр, генерал-лейтэнант, генерал-палкоўнік.

2) Службовая асоба земскіх судоў у ВКЛ, галоўны возны. Выбіраўся ваяводамі, старостамі і павятовай шляхтай з асоб, якія мелі нерухомую маёмасць у дадзеным ваяводстве або павеце. Зацвярджаўся на пасаду вял. князем. На першай сесіі земскага суда прымаў адпаведную прысягу. Мог выконваць абавязкі і за межамі свайго павета або ваяводства па ўсёй тэр. ВКЛ.

3) Тытул кіраўніка ордэна езуітаў, а таксама некат. інш. каталіцкіх манаскіх ордэнаў.

т. 5, с. 152

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)