канстру́ктар м

1. Konstrukteur [-´tø:r] m -s, -e;

гало́ўны канстру́ктар Chefkonstrukteur [´ʃɛf-] m;

2. (цацка) téchnischer Báukasten, Stabílbaukasten m -s, -kästen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

рэда́ктар м Redakteur [-´tø:r] m -s, -e;

гало́ўны рэда́ктар Chéfredakteur [ʃ-] m; Schríftleiter m -s, -, Léktor m -s, -tóren (у выдавецтве)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

гаўптва́хта, ‑ы, ДМ ‑хце, ж.

1. Памяшканне для трымання пад арыштам ваеннаслужачых. Пасадзіць на гаўптвахту. □ Палкоўнік загадаў зняць пікет і адправіць яго ў поўным складзе на гаўптвахту. Мікуліч.

2. Уст. Галоўны каравул у крэпасці, горадзе; каравульнае памяшканне з пляцоўкай для вывядзення каравула.

[Ням. Hauptwache.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фаса́д, ‑а, М ‑дзе, м.

1. Пярэдняя галоўная частка будынка, што выходзіць на вуліцу. Галоўны фасад павільёна ўпрыгожваецца велічнай каланадай. «Беларусь». Цешыла і вабіла ўсё: .. абліты вадою асфальт, у якім люстраваліся фасады будынкаў, машыны і людзі. Грамовіч.

2. Спец. Вертыкальная праекцыя аб’екта.

[Фр. façade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Капіта́л ’вялікая сума грошай’, ’багацце, скарб’, ’вартасць ад прыбавачнай вартасці ў выніку эксплуатацыі наёмных рабочых’ (ТСБМ, Яруш.). Відавочна, з польск. kapitał ’тс’, якое з лац. capitalis ’які мае адносіны да галавы, жыцця, асноўны, галоўны’. Не выключана магчымасць запазычання з рус. капита́л < ням. Kapital < італ. capitale ’асноўная сума’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

генера́л

(ням. General, ад лац. generalis = агульны, галоўны)

1) воінскае званне вышэйшага каманднага саставу арміі, старшае за званне палкоўніка;

2) гіст. судовы выканаўца ў Вялікім княстве Літоўскім; галоўны возны;

3) тытул кіраўніка ордэна езуітаў, а таксама некаторых іншых каталіцкіх манаскіх ордэнаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

mainspring

[ˈmeɪnsprɪŋ]

n.

1) гало́ўная спружы́на (у гадзі́ньніку і гд)

2) гало́ўны сты́мул, пабуджа́льная прычы́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

theme

[Өi:m]

n.

1) тэ́ма f.; прадме́т -у m. (дакла́ду, ле́кцыі)

2) Mus. гало́ўны маты́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

като́лік

(лац. catholicus, ад гр. katholikos = усеагульны, галоўны)

той, хто прыняў каталіцызм і прытрымліваецца абрадаў каталіцкай царквы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Háuptsatz

m -es, -sätze

1) грам. гало́ўны сказ

2) матэм. гало́ўнае ўраўне́нне; зако́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)