Рал ’сплеценая з саломы скрынка вялікага памеру для ссыпання збожжа’ (Сл. Брэс.). Вынік метатэзы лар ’скрынка, сусек’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Áusgang

m -(e)s, -gänge

1) вы́хад, выхадны́я дзве́ры

2) кане́ц; вы́нік

3) выхадны́ (дзень)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

◎ Павяндлі́ца ’кумпяк, шынка’ (Нар. сл., дзярж.), павяндліцы ’паляндвіца’ (Сл. ПЗБ). Метатэза з паляндвіца, або вынік кантамінацыі паляндвіца і вяндліна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Паця́жка ’паленца’ (Шат.). Да цягнуць (гл.), Параўн. пацягну́ць© ’ударыць’ (Юрч.). У такім выпадку нацяжка — ’вынік удару’ > ’абрубак’ > ’паленца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

этаты́зм

(фр. étatisme, ад état = дзяржава)

1) напрамак палітычнай думкі, які разглядае дзяржаву як вышэйшы вынік і мэту грамадскага развіцця;

2) палітыка актыўнага ўдзелу дзяржавы ў эканамічным жыцці грамадства.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

падрыхто́ўка ж

1. Vórbereitung f -, -en (да чаго-н auf A, für A, zu D);

2. (адукацыя, вынік навучання) Áusbildung f -, -en; (кадраў) Heránbildung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

эксперты́за ж Begútachtung f -, -en, Expertíse f -, -n;

заключэ́нне эксперты́зы Gútachten n -s;

праве́сці эксперты́зу sáchverständig untersúchen [prüfen, begútachten];

вы́нік эксперты́зы Befúnd m -(e)s, -e (der Expertíse)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Брушты́н. Гл. буршты́н. Фанетычна варыянт брушты́н узнік з буршты́н як вынік дыялектнага спрашчэння групы ‑ршт‑ (якая была цяжкай для вымаўлення).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Нітве́дама ’немаведама’ (мядз., Нар. словатв.). Відаць, з нет (гл.) і ведама (гл. ведаць); пачатак слова — вынік кантамінацыі нет-Хні > ніт

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Паскуткава́цца ’пакарыстацца’ (Нас.). З польск. poskutkować ’мець вынік’, ’дзейнічаць паспяхова’, ’падзейнічаць’ (са зрухам у семантыцы). Параўн. таксама ску́так ’карысць’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)