габі́тус га́бітус

(лац. habitus = выгляд)

вонкавы выгляд чалавека, жывёльнага або расліннага арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

атарапе́лы, ‑ая, ‑ае.

Збянтэжаны, разгублены. // Які выяўляе збянтэжанасць, разгубленасць. Атарапелы выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кольцападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд кальца. Кольцападобная мышца. Кольцападобная форма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кучавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае выгляд густых клубоў, куч (пра воблакі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грэбенепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд грэбеня (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флегмано́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд флегмоны, нагадвае флегмону. Флегманозная ангіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыбу́лісты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які падобны на цыбуліну, мае выгляд цыбуліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пані́клы, -ая, -ае.

1. Схілены, прыгнуты.

Паніклая ад гарачыні расліннасць.

2. перан. Прыгнечаны; разбіты духоўна.

Чалавек стаяў п.

Выгляд у жанчыны быў п. і разгублены.

|| наз. пані́класць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пахму́рны, -ая, -ае.

1. Змрочны, хмарны, з небам, пакрытым воблакамі.

Пахмурнае надвор’е.

Сёння пахмурна (у знач. вык.).

2. перан. Змрочны, невясёлы.

П. настрой.

П. выгляд.

|| наз. пахму́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераўвасо́біцца, -блюся, -бішся, -біцца; зак.

Прыняць які-н. новы выгляд, вобраз, ператварыцца ў каго-, што-н.

|| незак. пераўвасабля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. пераўвасабле́нне, -я, н.

Здольнасць артыста да пераўвасаблення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)