Ábmarsch

m -(e)s, -märsche выступле́нне, вы́хад (войска)

~ ántreten* — вы́ступіць у пахо́д

zum ~ blásen* — даць сігна́л да выступле́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

canton

[ˈkæntɑ:n]

1.

n.

канто́н -у m. (у Швэйца́рыі)

2.

v.t.

1) дзялі́ць на ча́сткі

2) раскватаро́ўваць во́йска

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

join​2 [dʒɔɪn] v.

1. злуча́ць, звя́зваць

2. уступа́ць (у партыю, арганізацыю і да т.п.);

join the army пайсці́ ў а́рмію/во́йска

3. далуча́цца;

May I join you? Магу я да вас далучыцца?

join in [ˌdʒɔɪnˈɪn] phr. v. прыня́ць удзе́л у чым-н., далучы́цца да чаго́-н.;

She listens but she never joins in. Яна слухае, але ніколі не далучаецца.

join up [ˌdʒɔɪnˈʌp] phr. v.

1. BrE пайсці́ ў а́рмію/во́йска

2. (with) згуртава́цца ра́зам для яко́й-н. спра́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

экспедицио́нный в разн. знач. экспедыцы́йны;

экспедицио́нный ко́рпус экспедыцы́йны ко́рпус;

экспедицио́нные войска́ экспедыцы́йныя во́йскі;

экспедицио́нная пое́здка экспедыцы́йная пае́здка;

обсле́довать экспедицио́нным путём абсле́даваць экспедыцы́йным шля́хам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

яныча́р

(тур. yeničeri = новае войска)

1) салдат рэгулярнай прывілеяванай пяхоты ў султанскай Турцыі (да 1826 г.);

2) перан. узброены ахоўнік дэспатычнай улады, карнік, кат.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Ле́жа ’ляжанне льну’ (карэліц., Сл. паўн.-зах.), лін. лэжа ’месца, па якім вылёжваецца лён’ (Нар. лекс.). Укр. лежа ’ляжанне’, ц.-пал. лʼёжа ’ляжачае гнілое дрэва’ (ЛАПП), ст.-укр. ’палатка’, польск. leża ’кватэры для войска’, ’месца ’ляжанне©спаііня© ’лежыва’, славен. lęža ’ляжанне’, ’лежыва жывёл’. Прасл. legja. Утворана ад leg- пры дапамозе суф. ‑ja. Да ляжаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Quartíer

n -s, -e

1) кватэ́ра

bei j-m ~ néhmen* — найма́ць у каго́-н. кватэ́ру

2) вайск. пасто́й

~ máchen [néhmen*] — раскватаро́ўвацца

in ~ líegen* [stéhen*] — стаць на кватэ́рах, быць на пасто́i

die Trúppen ins ~ wéisen* — раскватарава́ць во́йска, паста́віць во́йска на пасто́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ар’ерга́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

Частка войска або флоту, якая знаходзіцца ззаду галоўных сіл для аховы паходнага руху з фронту ў тыл. Франтавікі спакойна рыхтаваліся ў дарогу. Пастроіліся ў баявую калону, прыкрылі яе моцным ар’ергардам. Лынькоў. Атрад .. [Лубяна] знаходзіўся ў ар’ергардзе, ён павінен быў абараняць раненых і хворых. Шамякін.

[Фр. arriére-garde — тылавая ахова.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыу́мф, ‑у, м.

1. Урачыстая сустрэча палкаводца і яго войска ў Старажытным Рыме ў сувязі з дасягнутай перамогай.

2. Бліскучы поспех, выдатная перамога; урачыстасць. Трыумф ленінскай нацыянальнай палітыкі. □ Міцеў трыумф пачаўся ў красавіку, калі ён занёс дырэктару заяву з просьбай прыняць экзамены за тры чвэрці дзевятага класа. Навуменка.

[Лац. triumphus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

evolution

[,evəˈlu:ʃən]

n.

1) разьвіцьцё n.; эвалю́цыя f.

2) Math. каранява́ньне

3) Milit. перастрае́ньне; перамяшчэ́ньне, перакіда́ньне n. (во́йска, флёту)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)