gusty [ˈgʌsti] adj. ве́траны; бу́рны; пары́вісты;

gusty weather ве́транае надво́р’е;

a gusty wind пары́вісты ве́цер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

east​2 [i:st] adj. усхо́дні;

an east wind усхо́дні ве́цер;

the east coast усхо́дняе ўзбярэ́жжа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

freshen [ˈfreʃn] v. свяжэ́ць, халадне́ць; мацне́ць (пра вецер)

freshen up [ˌfreʃnˈʌp] phr. v. асвяжа́ць, абнаўля́ць; падмацо́ўваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

breezy [ˈbri:zi] adj.

1. задаво́лены; упэ́ўнены; спако́йны (пра чалавека)

2. ве́траны; халаднава́ты (пра надвор’е, вецер)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sea breeze

марскі́ ве́цер, брыз -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

фён м геагр (вецер) Föhn m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

бушава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; незак.

1. Бурна, імкліва выяўляць сваю разбуральную сілу (пра вецер, агонь, ваду).

Полымя бушуе.

Бушуюць хвалі.

2. перан. Бурна выказваць сваё незадавальненне, буяніць (разм.).

Чаго ты бушуеш?

|| наз. бушава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

скалыхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

1. Зварухнуць, захістаць, прымусіць калыхацца.

Вецер скалыхнуў жыта.

С. калыску (гайдануць з боку ў бок).

2. перан. Усхваляваць, узрушыць; парушыць спакой.

Навіна скалыхнула народ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

слабе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Рабіцца слабым ці больш слабым (у 1—4, 6 і 7 знач.).

Вецер слабее.

Хворы прыкметна слабее.

|| зак. аслабе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і саслабе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

|| наз. аслабле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Ветравінне (паэт.) ’вецер’ (КТС, П. Трус). Параўн. укр. вітрові́ння ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)