(іт. improwisare, ад лац. improvisus = непрадбачаны)
ствараць што-н. без папярэдняй падрыхтоўкі, на хаду, у час выканання (напр. і. верш).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
канта́та
(іт. cantata)
1) буйны музычны твор урачыстага, лірыка-эпічнага зместу для хору, саліста і аркестра;
2) урачысты лірычны верш, ода.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
compose
[kəmˈpoʊz]
v.
1) склада́ць
2) склада́ць (верш, плян), кампанава́ць (му́зыку)
3) Print., Brit. набіра́ць (тэкст)
4) супако́йвацца
Compose yourself! — Супако́йся! Трыма́й сябе́ ў рука́х!
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прачу́ты, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад прачуць.
2.узнач.прым. Прасякнуты пачуццём. Грыміць напружанай хадой Вялікіх творцаў пакаленне... Ім верш прыветны, сціплы мой, Маё прачутае ўслаўленне.Хадыка.Прачутае жывое слова, Як сталь адменнага ліцця, Грымела мужна і сурова Над злой няпраўдаю жыцця.Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сане́т, ‑а, М ‑неце, м.
Лірычны верш з 14 радкоў — двух чатырохрадкоўяў і двух трохрадкоўяў з асаблівым размяшчэннем рыфмаў. Санет на беларускай мове гэтак жа лёгка і зграбна выражае і даносіць думкі і пачуцці, як санеты славутых італьянскіх і французскіх майстроў, сцвярджаў [М. Багдановіч].Лойка.
•••
Вянок санетаўгл. вянок.
[Іт. sonetto.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экспро́мт, ‑а, М ‑мце, м.
1.Верш, музычны твор і пад., створаныя адразу, без папярэдняй падрыхтоўкі; прамова, трапны адказ, сказаныя без папярэдняга абдумвання. [Я. Колас] перасягаў маладзейшых і ў жартах, і ў экспромтах, і ва ўдалых тостах.Лужанін.
2.Спец. Невялікі музычны твор, напісаны ў свабоднай форме. Экспромт Рахманінава.
[Ад лац. expromptus — гатовы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эле́гія
(лац. elegia < гр. elegeia, ад elegos = жалобны напеў)
1) лірычны верш або музычны твор, прасякнуты журботным настроем;
2) перан. сум, журба.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ВІ́РШЫ
(польск. wierszy ад лац. versus верш),
дасілабічныя і сілабічныя (гл.Сілабічнае вершаскладанне) вершаваныя творы ва ўсходнеславянскіх літаратурах у 16—18 ст. Віршы звычайна наз.вершы для чытання (у процілегласць кантам і псалмам, якія спяваліся). Пазней віршамі сталі называць любыя архаічныя і не зусім удалыя вершы.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
экспрэсі́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які вызначаецца экспрэсіяй; выразны. Экспрэсіўная лексіка. □ Сваё слова ў мясцовых жыхароў часта вызначаецца побытавай канкрэтнасцю зместу або асаблівай экспрэсіўнай адметнасцю ад новага слова.Крывіцкі.Купалаўскі верш заўсёды хвалюе, ён напеўны, меладычны, як народная песня, і ў той жа час неспакойны, імклівы, экспрэсіўны, драматычна напружаны.Ярош.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fraszka
ж.
1. драбяза; забаўка;
to nie fraszka — гэта не дробязь;
2. эпіграма; жартоўны верш; жарт; фрашка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)