крухма́л, -у, м.

Белы парашок без смакавых якасцей, які атрымліваецца з некаторых раслін (прымяняецца ў харчовай, хімічнай і іншай прамысловасці).

Бульбяны к.

Кукурузны к.

|| прым. крухма́льны, -ая, -ае.

К. завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бато́н, ‑а, м.

Белы хлеб прадаўгаватай формы. Кавалак батона.

[Фр. bâton — палка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ли́лия ліле́я, -ле́і ж.;

водяна́я ли́лия (кубышка) жо́ўты гарла́чык; (кувшинка) бе́лы гарла́чык.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бела...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню: 1) слову «белы» (у 1, 2 знач.), напрыклад: белабароды, белабокі, белазубы; 2) слову «белы» (у 3 знач.), напрыклад: белагвардзейскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

White House [ˈwaɪtˌhaʊs] n. the White House Бе́лы дом (афіцыйная рэзідэнцыя прэзідэнта ЗША)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

white tie [ˌwaɪtˈtaɪ] n. бе́лы га́льштук (фрачны);

a white-tie dinner урачы́сты абе́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ма́рганец, ‑нцу, м.

Хімічны элемент, серабрыста-белы крохкі тугаплаўкі метал.

[Ням. Mangan(erz) ад н.-лац. manganum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hoar

[hɔr]

1.

adj.

1) бе́лы, шэ́ра-бе́лы

2) сівы́; стары́; да́ўні, стараве́чны

2.

n.

1) сівізна́ f.

2) шэ́рань f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бяля́н-капу́снік, ‑а, м.

Белы матыль, вусені якога аб’ядаюць лісце капусты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

верана́л, ‑у, м.

Белы крышталічны парашок, які ўжываецца ў якасці снатворнага.

[Лац. veronalum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)