міка́да, нескл., м.

Тытул японскага імператара. // Асоба, якая носіць гэты тытул.

[Яп. mikado.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́гус, ‑а, м.

Тытул эфіопскіх цароў. // Асоба, якая мае гэты тытул.

[Эфіоп. Negus Negesti — цар цароў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неплаце́льшчык, ‑а, м.

Асоба або прадпрыемства, якія не ўносяць належных плацяжоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падшэ́фнік, ‑а, м.

Разм. Асоба або ўстанова, над якой узята шэфства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сеансёр, ‑а, м.

Асоба, якая дае, праводзіць сеанс (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уплыво́вы éinflussreich;

уплыво́вая асо́ба éine éinflussreiche Persón;

уплыво́вая сі́ла éine éinflussreiche Macht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

лейтэна́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Афіцэрскае званне ў арміі, флоце, міліцыі. // Асоба, якая носіць гэта званне. Падаў каманду лейтэнант Пастроіцца ў рады. Броўка.

•••

Генерал-лейтэнант гл. генерал.

Малодшы лейтэнант — першае малодшае афіцэрскае званне; асоба, якая носіць гэта званне.

Старшы лейтэнант — трэцяе афіцэрскае званне, якое ідзе за званнем лейтэнанта, а таксама асоба, якая носіць гэта званне.

[Фр. lieutenant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

liquidator [ˈlɪkwɪdeɪtə] n. ліквіда́тар; асо́ба, яка́я займа́ецца ліквіда́цыяй фі́рмы і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

does [dʌz, dəz] v. 3-я асоба, адз. л., цяпер. ч. ад do

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

white hope [ˌwaɪtˈhəʊp] n. infml асо́ба, на по́спех яко́й ма́юцца вялі́кія надзе́і

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)