нумарава́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для нумарацыі (у 1 знач.). Нумаравальны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паветраме́р, ‑а, м.

Спец. Апарат для вымярэння згушчэння і разрэджвання паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пылаўло́ўнік, ‑а, м.

Апарат для ачышчэння паветра або газу ад пылу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разлуча́льнік, ‑а, м.

Апарат для разлучэння і пераключэння ўчасткаў высакавольтнай лініі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раз’ядна́льнік, ‑а, м.

Апарат для раз’яднання і пераключэння ўчасткаў высакавольтавай лініі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлокапі́р, ‑а, м.

Спец. Апарат для здымання копій на святлоадчувальнай паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скораўзды́мнасць, ‑і, ж.

Спец. Скорасць, з якой лятальны апарат набірае вышыню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

солераствара́льнік, ‑а, м.

Спец. Праточны апарат для прыгатавання раствору спажыўнай солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарпеды́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Ваенны марак, які абслугоўвае тарпедны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмакапі́р, ‑а, м.

Апарат для вырабу копій дакументаў па тэрмаадчувальнай паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)