сутаргавае скарачэнне мышцаў похвы і тазавага дна, спазма мышцаў сцёгнаў, што перашкаджаюць правядзенню палавога акта; разнавіднасць сексуальнай дысфункцыі. Можа прывесці да віргагаміі (дзявоцкі шлюб). Вагінізм узнікае пад уплывам фіз. і псіхічных фактараў (гвалтоўныя і грубыя паводзіны партнёра, пачатак палавога жыцця, неасцярожны гінекалагічны агляд урача), пры заўчасным семявывяржэнні, адсутнасці эрэкцыі, нерашучасці, недастатковай патэнцыі мужа, як засцерагальны механізм ад цяжарнасці. Узнікненню вагінізму спрыяюць пэўныя рысы характару жанчыны, антыпатыя да партнёра і інш. Вагінізм адрозніваюць ад псеўдавагінізму (бывае пры запаленчых працэсах, заганах развіцця палавых органаў).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Бе́чка ’павека’ (Бяльк.). Слова, роднаснае абеча́йка (гл.), біча́йка (гл.). Зыходнае *ob‑věko (і яго вытворныя). Агляд форм і значэнняў гл. яшчэ Краўчук, УМШ, 1960, № 6, 61–62. Параўн. значэнне слав.*věko ’накрыўка, абечак; павека’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бу́дні, бу́дзень, будзённы. Рус.бу́дни, бу́день, бу́ддень, бу́дний, укр.бу́ддень, буде́нний. З будьнъ дьнь (параўн. польск.budny dzień) да *budьnъ : *buditi. Гл. Фасмер, 1, 229 (там і агляд іншых версій); Шанскі, 1, Б, 212.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Го́жы ’прыдатны’, ’прыгожы’, ’варты’ (БРС, Касп., Нас.). Усх.-слав. слова (параўн. рус.го́жий ’тс’, укр.го́жий ’тс’). Агляд матэрыялу гл. у Трубачова, Эт. сл., 6, 190 (праформа *godjьjь; вытворнае ад дзеяслова *goditi; параўн. гадзіць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
survey1[ˈsɜ:veɪ]n.
1.агля́д, агле́дзіны, агляда́нне;
a public opinion survey апыта́нне грама́дскай ду́мкі;
make a general survey of the situation апі́сваць сітуа́цыю ў агу́льных ры́сах
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Гу́ля, гу́ла ’гуля’ (БРС). Рус.гуля, укр.гуля, польск.gula і г. д. Прасл.*gulʼa ’тс’ (агляд семантыкі гл. у Трубачова, Эт. сл., 7, 169–170). Лічыцца звязаным са ст.-інд.gōla‑ ’шар’, ст.-ісл.kúla ’шар, мяч, гуля’ і інш. Гл. Фасмер, 1, 473 (там агляд версій). Бернекер (1, 362) прапануе іншую версію; сувязь з серб.-харв.гу́лити ’здзіраць скуру, кару’. Гэта тлумачэнне, якое Слаўскі (1, 376) лічыць няпэўным, Трубачоў (там жа, 170) лічыць верагодным.
Гу́ля ’голуб і галубка’ (Нас.). Відаць, ад гукапераймальнага гулю‑гулю (Нас.), якім прынаджваюць голуба.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Дру́гі́ ’другі, іншы’ (БРС, Нас., Бяльк., Сцяшк., Сл. паўн.-зах. і г. д.). Рус.друго́й ’іншы’, ’другі’, укр.дру́гий і г. д. Падрабязны агляд форм ва ўсіх слав. мовах гл. у Трубачова, Эт. сл., 5, 131–132. Прасл.*drugъ, *drugъ(jь) лічыцца этымалагічна звязаным з друг ’сябар і да т. п.’ (прасл.*drugъ; агляд форм у Фасмера, 1, 543; Трубачова, там жа). Роднасныя формы: літ.draũgas ’прыяцель’, лат.dràugs ’тс’, ст.-ісл.draugr ’муж’ і г. д. Гл. Фасмер, там жа; Бернекер, 1, 230–231; Траўтман, 59; Трубачоў, там жа.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
самадзе́йнасцьж
1. Sélbsttätigkeit f -, (nicht erwünschte) Éigeninitiative [-və];
2. (мастацкая) Láienkunstschaffen n -s, Láienkunst f;
удзе́льнік маста́цкай самадзе́йнасці Láienkünstler m -s, -, Láienspieler m -s, -;
калекты́ў маста́цкай самадзе́йнасці Láienkunstgruppe f -, -n, Kultúrgruppe f;
агля́д маста́цкай самадзе́йнасці Láienkunstausscheid m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Дуры́ць ’дурыць’. Рус.дури́ть, укр.дури́ти, польск.durzyć ’дурыць’, серб.-харв.ду́рити се ’злавацца’ і г. д. (агляд форм у Трубачова, Эт. сл., 5, 161). Прасл.*duriti (sę) — каузатыўны дзеяслоў, звязаны з *dur‑ (гл. дурны́).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бічо́ўка ’вяроўка’ (Бяльк.), ’частка цэпа, якой б’юць па снапах’ (Касп.), бічэ́йка ’тонкая вяровачка’ (Бяльк., Нас.). Рус.бече́вка, бечева́, бичева́, бичёвка і г. д., укр.бечівка. Няяснае слова. Агляд версій гл. Фасмер, 1, 162; Шанскі, 1, Б, 112.