непрацаздо́льны, -ая, -ае.

Няздольны да працы (па ўзросце, хваробе і пад.).

Н. інвалід.

|| наз. непрацаздо́льнасць, -і, ж.

Часовая н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязру́кі, -ая, -ае.

1. Які не мае рукі або рук.

Б. інвалід.

2. перан. Няспрытны ў рабоце, няўмелы (разм.).

|| наз. бязру́касць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

invalid​1 [ˈɪnvəlɪd] n. інвалі́д; кале́ка; хво́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

inwalida

м. інвалід;

inwalida wojenny — інвалід вайны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cripple​1 [ˈkrɪpl] n. dated кале́ка, інвалі́д; пакале́чаны, зняве́чаны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

disabled

[dɪˈseɪbəld]

adj.

скале́чаны, непрацаздо́льны

disabled soldier — інвалі́д вайны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

асле́плы, ‑ая, ‑ае.

Які аслеп, стаў сляпым. Мядзяных сонцаў кроплі зграбае ў шапку з пліт аслеплы ў Севастопалі хрыпаты інвалід. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

disabled [dɪsˈeɪbld] adj., n. скале́чаны, зняве́чаны;

a disabled soldier інвалі́д вайны́;

the disabled інвалі́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інвалі́днасць

(ад інвалід)

працяглая або пастаянная страта працаздольнасці ці значнае абмежаванне яе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

séhgeschädigt

a інвалі́д па зро́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)