Verbum

загаво́рваць¹ і загава́рваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. загаварыць¹.

2. з кім. Імкнуцца распачаць гаворку.

га́ліцца, га́люся, га́лішся, га́ліцца; незак., на каго-што (разм.).

Квапіцца, імкнуцца завалодаць чым-н.

Г. на чужое дабро.

абхо́джваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго (разм.).

Паддобрываючыся, імкнуцца пераканаць каго-н. у чым-н., схіліць да чаго-н.

парыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак., з інф.

Настойліва імкнуцца, намервацца што-н. зрабіць.

Яна ўвесь час парывалася нешта сказаць.

гандбо́л, -а, м.

Спартыўная камандная гульня, у якой ігракі імкнуцца рукамі закінуць мяч у вароты праціўніка.

|| прым. гандбо́льны, -ая, -ае.

каке́тнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Імкнуцца сваімі паводзінамі, манерамі звярнуць на сябе ўвагу, спадабацца.

К. з хлопцамі.

|| наз. каке́тнічанне, -я, н.

аспрэ́чваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. аспрэчыць.

2. што. Імкнуцца дасягнуць чаго-н. шляхам спаборніцтва.

А. першае месца па футболе.

раскі́двацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. гл. раскідацца.

2. Дарэмна траціць, не імкнуцца ўтрымаць што-н. пры сабе; раскідацца.

Р. грашыма.

жада́ны, -ая, -ае.

1. Такі, якога чакаюць, да якога імкнуцца.

Ж. госць.

Жаданыя пакупкі.

2. Любімы, дарагі.

Мой адзіны, мой ж. чалавек!

імкне́нне, -я, н.

1. гл. імкнуцца.

2. Настойлівая цяга, рашучая мэтанакіраванасць да чаго-н.; намеры, жаданні.

І. да запаветнай мэты.

І. да перамогі.