ціка́віцца, -ка́ўлюся, -ка́вішся, -ка́віцца; незак., кім-чым.

1. Імкнуцца атрымаць звесткі аб кім-, чым-н.

Ц. планамі на будучае.

2. Захапляцца кім-, чым-н., імкнуцца да каго-, чаго-н.

Ц. музыкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загаво́рваць¹ і загава́рваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. загаварыць¹.

2. з кім. Імкнуцца распачаць гаворку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

імклі́віць

‘імкліва рабіць што-небудзь, імкнуцца куды-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. імклі́ўлю імклі́вім
2-я ас. імклі́віш імклі́віце
3-я ас. імклі́віць імклі́вяць
Прошлы час
м. імклі́віў імклі́вілі
ж. імклі́віла
н. імклі́віла
Загадны лад
2-я ас. імклі́ў імклі́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час імклі́вячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

га́ліцца, га́люся, га́лішся, га́ліцца; незак., на каго-што (разм.).

Квапіцца, імкнуцца завалодаць чым-н.

Г. на чужое дабро.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак., з інф.

Настойліва імкнуцца, намервацца што-н. зрабіць.

Яна ўвесь час парывалася нешта сказаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абхо́джваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго (разм.).

Паддобрываючыся, імкнуцца пераканаць каго-н. у чым-н., схіліць да чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гандбо́л, -а, м.

Спартыўная камандная гульня, у якой ігракі імкнуцца рукамі закінуць мяч у вароты праціўніка.

|| прым. гандбо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зашкумата́ць

‘пачаць шкуматаць - матляючы, тузаючы ў розныя бакі, ірваць, імкнуцца парваць каго-небудзь, што-небудзь на часткі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зашкумата́ю зашкумата́ем
2-я ас. зашкумата́еш зашкумата́еце
3-я ас. зашкумата́е зашкумата́юць
Прошлы час
м. зашкумата́ў зашкумата́лі
ж. зашкумата́ла
н. зашкумата́ла
Загадны лад
2-я ас. зашкумата́й зашкумата́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зашкумата́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зашкума́ціць

‘пачаць шкумаціць - матляючы, тузаючы ў розныя бакі, ірваць, імкнуцца парваць каго-небудзь, што-небудзь на часткі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зашкума́чу зашкума́цім
2-я ас. зашкума́ціш зашкума́ціце
3-я ас. зашкума́ціць зашкума́цяць
Прошлы час
м. зашкума́ціў зашкума́цілі
ж. зашкума́ціла
н. зашкума́ціла
Загадны лад
2-я ас. зашкума́ць зашкума́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час зашкума́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каке́тнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Імкнуцца сваімі паводзінамі, манерамі звярнуць на сябе ўвагу, спадабацца.

К. з хлопцамі.

|| наз. каке́тнічанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)