імклі́віць
‘імкліва рабіць што-небудзь, імкнуцца куды-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| імклі́ўлю | імклі́вім | |
| імклі́віш | імклі́віце | |
| імклі́віць | імклі́вяць | |
| Прошлы час | ||
| імклі́віў | імклі́вілі | |
| імклі́віла | ||
| імклі́віла | ||
| Загадны лад | ||
| імклі́ў | імклі́ўце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| імклі́вячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)