Verbum

самазахава́нне, -я, н.

Імкненне захаваць сваё жыццё, засцерагчы сябе ад небяспекі.

Інстынкт самазахавання.

юр, -у, м.

Павышанае імкненне да задавальнення плоцевых пачуццяў.

На яго напаў ю.

індывідуалі́зм, -у, м.

1. Імкненне да яркага праяўлення незалежнасці сваёй асобы, а таксама паводзіны, у якіх праяўляецца гэта імкненне.

2. Маральны прынцып, які ставіць інтарэсы адной асобы вышэй за інтарэсы грамадства.

|| прым. індывідуалісты́чны, -ая, -ае.

сепараты́зм, -у, м. (кніжн.).

Імкненне да аддзялення, адасаблення.

Палітычны с.

|| прым. сепараты́сцкі, -ая, -ае.

юрлі́вец, -і́ўца, мн. -і́ўцы, -і́ўцаў, м.

Чалавек, якому ўласціва павышанае імкненне да задавальнення палавых пачуццяў.

уго́дніцтва, -а, н. (разм.).

Рабалепна-ліслівае імкненне дагадзіць каму-н.

Яго прынцыповай натуры праціўна было ў.

экспансіяні́зм, -у, м. (кніжн.).

Палітыка экспансіі, імкненне да экспансіі (у 2 знач.).

|| прым. экспансіяні́сцкі, -ая, -ае.

эпікурэ́йства, -а, н. (кніжн.).

Схільнасць да камфорту, імкненне да задавальнення жыццёвых патрэб.

|| прым. эпікурэ́йскі, -ая, -ае.

неаглабалі́зм, -у, м.

Імкненне вялікай дзяржавы да сусветнага панавання.

Палітыка неаглабалізму.

|| прым. неаглабалі́сцкі, -ая, -ае.

Неаглабалісцкія імкненні.