папаёрзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Ёрзаць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паёрзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Ёрзаць некаторы час. Паёрзаць на крэсле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ю́рзаць

‘круціцца, ёрзаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ю́рзаю ю́рзаем
2-я ас. ю́рзаеш ю́рзаеце
3-я ас. ю́рзае ю́рзаюць
Прошлы час
м. ю́рзаў ю́рзалі
ж. ю́рзала
н. ю́рзала
Загадны лад
2-я ас. ю́рзай ю́рзайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ю́рзаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

егози́ть несов., разг.

1. круці́цца, ёрзаць;

2. (угодничать) перен. выдыга́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ant [ænt] n. мура́шка

♦

have ants in one’s pants infml круці́цца, ёрзаць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ко́ўзацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

1. Рухацца па слізкай паверхні; слізгацца.

К. па ледзяной дарозе.

Ногі коўзаюцца.

2. Катацца па слізкай паверхні.

Дзеці коўзаюцца на лёдзе.

3. Рухацца, не сядзець спакойна, ёрзаць.

К. па канапе.

|| наз. ко́ўзанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Мэлдацца ’валтузіцца’ (ашм., Сл. ПЗБ). Балтызм. Параўн. літ. maltis ’круціцца, ёрзаць’, ’важдацца, валтузіцца’, ’праціскацца’. ’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ёўзацца ’неспакойна сядзець, рухацца ўвесь час’. Рус. ёлзать ’тс’. Сувязь з ёрзаць ’тс’ дапусціць нельга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wiggle

[ˈwɪgəl]

1.

v.i.

ту́зацца, ёрзаць

The restless child wiggled in his chair — Неспако́йнае дзіця́ ёрзаць у крэ́сьле

2.

v.t.

1) варушы́цца

2) ту́заць

to wiggle the toes — варушы́ць па́льцамі ног

3.

n.

ёрзаньне, ту́заньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ёрзацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Тое, што і ёрзаць. Чалавек, на якога наваліліся Сцяпан і Юзік, ёрзаўся пад сподам, стараючыся выбрацца наверх. Чорны. Там, дзе вісеў кажух, у запечку за перагародкай нехта біў цвёрдымі нагамі аб падлогу і ёрзаўся. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)