ёрзаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Неспакойна сядзець, соўгаючыся з месца на месца.

Ё. на крэсле.

|| наз. ёрзанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ё́рзаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ё́рзаю ё́рзаем
2-я ас. ё́рзаеш ё́рзаеце
3-я ас. ё́рзае ё́рзаюць
Прошлы час
м. ё́рзаў ё́рзалі
ж. ё́рзала
н. ё́рзала
Загадны лад
2-я ас. ё́рзай ё́рзайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ё́рзаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ёрзаць несов., обл. ёрзать; егози́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ёрзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Неспакойна сядзець, круцячыся, соўгаючыся з месца на месца. Гольдзін выціраў пот, ёрзаў, занатоўваў нешта ў блакнот і раптам перапыняў таго, хто выступаў. Шамякін. Рэгістратару не цярпіцца, ёрзае па крэсле туды і сюды. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ёрзаць, ёрзацца ’неспакойна сядзець, круціцца’ (БРС, ТСБМ, Шат., Нас., Касп., Бяльк., ТС), ёрза ’непаседлівы чалавек’ (Мат. АС, З нар. сл.). Рус. ёрзать ’неспакойна сядзець, круціцца, мітусіцца, церціся аб штосьці, дамагацца’, ёрза ’непаседа, дураслівец, свавольнік, гарэза’, ёрзун ’які любіць заляцацца да жанчын, распуснік’, ёрзунья ’распусніца’. Гэта беларуска-рускае слова, магчыма, балтыйскага паходжання. Параўн. літ. er̃žilas, ar̃žilas ’жарабец’, eržùs, aržùs ’прагны, пахатлівы’. У якасці непасрэднай крыніцы ў такім выпадку была б заходнебалтыйская форма.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ёрзать несов., разг. круці́цца, ёрзаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ёрзанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ёрзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заёрзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць ёрзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаёрзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Ёрзаць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паёрзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Ёрзаць некаторы час. Паёрзаць на крэсле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)