правазна́вец, -на́ўца, мн. -на́ўцы, -на́ўцаў, м.

Тое, што і прававед, юрыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прававе́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў м.

Спецыяліст па правазнаўстве; юрыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

юри́ст юры́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lawyer [ˈlɔ:jə] n. юры́ст; адвака́т; юрыско́нсульт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ваенюры́ст м. (вае́нны юры́ст) военюри́ст (вое́нный юри́ст)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

jurist [ˈdʒʊərɪst] n. fml юры́ст; зна́ўца зако́наў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адвака́т, -а, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м.

Юрыст, які абараняе на судзе чые-н. інтарэсы; абаронца.

Наняць адваката.

|| прым. адвака́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заканазна́вец, ‑знаўца, м.

Спецыяліст у галіне заканазнаўства; юрыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

военюри́ст (вое́нный юри́ст) вае́нюрыст, -та м. (вае́нны юры́ст).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

працэсуалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Юрыст, знаўца працэсу (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)