Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікэстэ́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эстэ́тык | эстэ́тыкі | |
| эстэ́тыкаў | ||
| эстэ́тыку | эстэ́тыкам | |
| эстэ́тыкаў | ||
| эстэ́тыкам | эстэ́тыкамі | |
| эстэ́тыку | эстэ́тыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
эсте́тика
эсте́тика поведе́ния
произво́дственная эсте́тика вытво́рчая
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
aesthetics
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
эстэты́чны, -ая, -ае.
1.
2. Прыгожы, звязаны з успрыманнем прыгожага ў жыцці і мастацтве.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
estetyka
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ästhétik
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
aesthetics
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прыго́жы, -ая, -ае.
1. Які прыносіць асалоду позірку, прыемны знешнім выглядам, гарманічнасцю, стройнасцю.
2. Поўны ўнутранага зместу, высокамаральны.
3. Эфектыўны знешне, але беззмястоўны.
4. у
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эстэтыкатэрапі́я
(ад
раздзел медыцыны, які вывучае ўплыў эстэтычных фактараў на здароўе чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)