Музычная эстэтыка 7/308

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Тэхнічная эстэтыка 4/322; 7/69; 10/408; 11/483

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тэхнічная эстэтыка

т. 16, с. 150

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

эстэтыка тэхнічная

т. 18, кн. 1, с. 173

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

эстэ́тык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эстэ́тык эстэ́тыкі
Р. эстэ́тыка эстэ́тыкаў
Д. эстэ́тыку эстэ́тыкам
В. эстэ́тыка эстэ́тыкаў
Т. эстэ́тыкам эстэ́тыкамі
М. эстэ́тыку эстэ́тыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эсте́тика в разн. знач. эстэ́тыка, -кі ж.;

эсте́тика поведе́ния эстэ́тыка паво́дзін;

произво́дственная эсте́тика вытво́рчая эстэ́тыка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

aesthetics [i:sˈθetɪks] n. эстэ́тыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эстэты́чны, -ая, -ае.

1. гл. эстэтыка.

2. Прыгожы, звязаны з успрыманнем прыгожага ў жыцці і мастацтве.

Эстэтычнае задавальненне.

Э. густ.

|| наз. эстэты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

estetyka

ж. эстэтыка;

estetyka wnętrz — эстэтыка інтэр’ера

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ästhétik

f - эстэ́тыка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)