«Эскіз планіроўкі Мінска» (1944) 3/560; 7/219; 12/597

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

эскі́зны, -ая, -ае.

1. гл. эскіз.

2. перан. Папярэдні, неканчатковы, зроблены ў агульных рысах.

Паказаць падзеі эскізна (прысл.).

|| наз. эскі́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эски́з в разн. знач. эскі́з, -за м.;

эски́зы Ре́пина эскі́зы Рэ́піна;

эски́з к прое́кту эскі́з да прае́кта;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набро́сок на́кід, -да м.; (эскиз) эскі́з, -за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кракі́, нескл., н.

1. Накід рысунка, чарцяжа; эскіз.

2. План мясцовасці, выкананы на вока, без папярэдняга вымярэння.

[Фр. croquis — накід.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скіцы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што і без дап.

Спец. Зрабіць (рабіць) эцюд, эскіз, накід.

[Ням. skizzieren ад грэч. schedios — наскора зроблены.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скіцы́раваць

(ням. skizzieren)

рабіць эцюд, эскіз, накід.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

скетч

(англ. sketch = эскіз)

невялікая эстрадная п’еса жартаўлівага зместу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Porträtstudie

[-'trε:tʃtu:diə]

f -, -n эскі́з партрэ́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Skízze

f -, -n эскі́з, прае́кт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)