эмігра́нтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да эмігрант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

émigré [ˈemɪgreɪ] n. эмігра́нт (звыч. палітычны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

emigrant [ˈemɪgrənt] n. эмігра́нт; эмігра́нтка; перасяле́нец; перасяле́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

guest worker [ˈgestˌwɜ:kə] n. гастарба́йтар, рабо́чы-эмігра́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

политэмигра́нт (полити́ческий эмигра́нт) палітэмігра́нт, -та м. (паліты́чны эмігра́нт);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

emigrant

м. эмігрант;

emigrant polityczny — палітычны эмігрант

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бязро́дны, -ая, -ае.

1. Які не мае або не ведае родных.

Бязродная сірата.

2. перан. Які страціў або парваў сувязь са сваім народам, сваёй краінай.

Б. эмігрант.

|| наз. бязро́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

expatriate​1 [eksˈpætriət] n. экспатрыя́нт; экспатрыя́нтка; эмігра́нт; эмігра́нтка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wychodźca

м. эмігрант;

wychodźca polityczny — палітычны эмігрант, палітэмігрант

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uchodźca

м. бежанец, эмігрант;

uchodźca polityczny — палітычны эмігрант

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)