electrode [ɪˈlektrəʊd] n. tech. электро́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ано́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Электрод з дадатным зарадам; проціл. катод.

|| прым. ано́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

като́д, ‑а, М ‑дзе, м.

1. Адмоўна зараджаны электрод; проціл. анод.

2. Электрод электравакуумных і газаразрадных прыбораў, які вылучае электроны.

[Ад грэч. káthodos — шлях уніз.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ано́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Электрод з дадатным зарадам; проціл. катод.

[Ад грэч. anodos — пад’ём, узыходжанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

elektroda

ж. электрод

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мікраэлектро́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Самы тонкі электрод у канцы ўчастка электрычнага ланцуга (выкарыстоўваецца ў медыцыне).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Elektróde

f -, -n фіз. электро́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зонд,

медычны інструмент; метэаралагічны шар; стрыжань для пошуку мін; металічны электрод.

т. 7, с. 106

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

electrode

[ɪˈlektroʊd]

n.

электро́д -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мікраэлектро́д

(ад мікра- + электрод)

самы тонкі электрод у канцы ўчастка электрычнага ланцуга; выкарыстоўваецца ў медыцыне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)