экзаты́зм, ‑у, м.

Тое, што і экзотыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

egzotyka

ж. экзотыка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Не́весь (нёвісь) ’невядома, немаведама’: невісь што дзеаыць (Яўс.), невець ’тс’ : невець колько (Сл. ПЗБ), нівісь ’тс’ (Нас.). Паводле Насовіча (там жа), з *невѣсть, гл. ведаць. Сюды ж нёвешчына ’нешта незвычайнае, рэдкае, экзотыка’ (ТС), якому фармальна і этымалагічна адпавядае серб.-харв. невештина ’няўмельства, няўдаласць’ (ад нёвешт ’няўмелы, нялоўкі’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

exotic

[ɪgˈzɑ:tɪk]

1.

adj.

1) заме́жны, нязвы́клы, немясцо́вы

exotic plants — заме́жныя расьлі́ны

2) informal экзаты́чны

2.

n.

экзо́тыка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)