Hlswirbel

m -s, - шы́йны пазвано́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cervical

[ˈsɜ:rvɪkəl]

adj.

шы́йны, паты́лічны

cervical vertebrae — шы́йныя пазванкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ше́йный шы́йны;

ше́йные позвонки́ анат. шы́йныя пазванкі́;

ше́йная ве́на анат. шы́йная ве́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атла́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. Мужчынская статуя, якая падтрымлівае перакрыцце будынка, порціка і звычайна прыстаўляецца да сцяны або калоны. Атланты Эрмітажа.

2. Першы шыйны пазванок у вышэйшых пазванковых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпістрафе́й

(ад гр. epistrepho = вярчуся)

другі шыйны пазванок у наземных пазваночных жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пазвано́к м анат Wrbel m -s, -;

шы́йны пазвано́к Hlswirbel m;

спі́нны пазвано́к Rückenwirbel m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ВО́СЕВЫ ШКІЛЕ́Т,

аддзел унутр. шкілета пазваночных. Прадстаўлены хордай, пазванкамі і рэбрамі. У кругларотых (міногі, міксіны) і некат. рыб хорда захоўваецца пажыццёва, у большасці пазваночных яна ў працэсе антагенезу выціскаецца целамі пазванкоў. У рыб восевы шкілет прадстаўлены храстковым або касцявым пазваночнікам, што раздзелены на тулаўны і хваставы аддзелы; у наземных пазваночных ён мае шыйны, грудны, паяснічны, крыжавы, рухомы хвастцовы аддзелы.

т. 4, с. 275

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

szyjny

szyjn|y

шыйны;

kręgi ~e анат. шыйныя пазванкі;

tętnica ~a — шыйная артэрыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

атла́нт

(гр. Atlas, -antos = імя міфічнага героя Атланта, якога багі прымусілі трымаць на плячах неба)

1) мужчынская статуя, якая падтрымлівае перакрыцце будынка, порціка;

2) першы шыйны пазванок у земнаводных, паўзуноў, птушак і млекакормячых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)