ікры́сты, -ая, -ае.

Які мае ў сабе многа ікры.

І. шчупак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пражэ́рлівы, -ая, -ае.

Здольны многа з’есці, ненасытны.

П. шчупак

|| наз. пражэ́рлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчупачо́к, ‑чка, м.

1. Памянш. да шчупак.

2. Дзіцяня шчупака; малы шчупак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

barracuda [ˌbærəˈkju:də] n. zool. бараку́да, марскі́ шчупа́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pike [paɪk] n. zool. (pl. pike) шчупа́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заглыну́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; зак., каго-што (спец.).

Пра рыбу: праглынуць.

Шчупак заглынуў жыўца.

|| незак. заглы́тваць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

jackfish [ˈdʒækfɪʃ] n. (pl. jackfish) AmE, zool. шчупа́к (асабліва малады)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няшча́сце, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Бяда, гора; няшчасны выпадак.

Н. мне з табой!

Н. на чыгунцы.

2. Няўдача, адсутнасць поспеху.

Шчупак з кручка сарваўся, вось н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўпудо́вы, ‑ая, ‑ае.

Вагою ў паўпуда. Паўпудовы шчупак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненажэ́рны, -ая, -ае (разм.).

1. Такі, якога цяжка накарміць; пражэрлівы.

Н. шчупак.

2. перан. Які не можа здаволіцца тым, што мае; прагны да чужога.

Н. характар.

|| наз. ненажэ́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)