алкало́ід, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Арганічнае рэчыва, падобнае на шчолач, якое мае ў сабе азот і вызначаецца моцным фізіялагічным дзеяннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

alkalia

мн. хім. шчолачы; шчолач

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

алкало́ід

(ад ар. al-kali = шчолач + -оід)

арганічнае рэчыва, падобнае на шчолач, якое мае ў сабе азот і вызначаецца моцным фізіялагічным дзеяннем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

алкаліза́цыя

(ад ар. al-kali = шчолач)

далучэнне шчолачаў да рэчываў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ług, ~u

м. хім.

1. шчолач;

2. луг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

алкало́з

(ад ар. al-kali = шчолач)

павелічэнне колькасці шчолачаў у крыві і тканках арганізма (параўн. ацыдоз).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

алкаліме́трыя

(ад ар. al-kali = шчолач + -метрыя)

вызначэнне колькасці кіслаты ў рэчыве шляхам дабаўлення да яго шчолачы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

alkali

[ˈælkəlaɪ]

1.

n., pl. -lis or -lies

1) Chem. шчо́лач f.

2) саланчако́вая гле́ба, саланчакі́

2.

adj.

шчо́лачны

alkali soils — саланчакі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Láuge

f -, -n

1) хім. шчо́лач

2) перан. жоўць, атру́та

die ~ des Spóttes [des Hóhnes] — е́дкі сарка́зм [насме́шак, кпі́наў]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

е́дкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які раз’ядае, разбурае што‑н. хімічна. Едкая шчолач. Едкая фарба. // Які выклікае моцнае фізічнае раздражненне. Едкі дым. □ Трэба даць уціхнуць зморы ў руках,.. адпачыць целу ад едкага поту. Мележ.

2. перан. З’едлівы, колкі. Едкі сарказм. □ І смех тут быў, былі і жарты, І кпіны едкія, і злосць. Колас. / Пра чалавека. — Вот ты едкая, Параска. Нашто табе мяне калоць гэтым пасагам? Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)