прашуме́ць гл шумець

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

noisy [ˈnɔɪzi] adj. шу́мны, шумлі́вы;

be noisy шуме́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шамацець дзеяслоў | незакончанае трыванне

Шапацець, шумець; утвараць лёгкі шум, шорах, кратаючы што-н.

  • Шамацела, ападаючы, лісце.
  • Не шамаці паперай.

|| назоўнік: шамаценне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

row5 [raʊ] v. BrE, infml сканда́ліць, шуме́ць, буя́ніць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

szumieć

незак. шумець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шапацець дзеяслоў | незакончанае трыванне

Абзывацца шолахам, шумець чым-н. сухім або ўтвараць шолах, шум.

  • Шапаціць чарот на беразе возера.
  • Ніва шапаціць спелымі каласамі.

|| назоўнік: шапаценне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

шумлівы1 прыметнік

  1. Схільны шумець, утвараць шум1 (у 1 знач.).

    • Шумлівыя дзеці.
  2. Які суправаджаецца шумам, ажыўленнем, напоўнены шумам 1.

    • Шумлівая гульня.
    • Шумлівая вуліца.

|| назоўнік: шумлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

racket3 [ˈrækɪt] v. infml. шуме́ць, грыме́ць, груката́ць; паруша́ць (цішыню, спакой)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зашуме́ць ánfangen* zu lärmen; гл шумець

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

заціхнуць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Перастаць утвараць якія-н. гукі; перастаць шумець.

    • Зала заціхла.
    • Дзеці заціхлі.
  2. пераноснае значэнне: Аслабіць або спыніць сваю дзейнасць.

    • Вецер заціх.

|| незакончанае трыванне: заціхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)