шука́льніца, ‑ы, ж.

Жан. да шукальнік (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

seeker [ˈsi:kə] n. шука́льнік; шука́льніца;

a job seeker шука́льнік пра́цы; шука́льніца пра́цы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hunter [ˈhʌntə] n.

1. паляўні́чы

2. шука́льнік;

a hunter after glory шука́льнік сла́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

иска́тель

1. шука́льнік, -ка м.;

иска́тель приключе́ний шука́льнік прыго́д;

2. (проситель) уст. прасі́цель, -ля м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правдоиска́тель уст. праўдашука́льнік, -ка м., шука́льнік пра́ўды;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

talent scout [ˈtæləntˌskaʊt] n. шука́льнік та́лентаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лака́тарны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да лакатара. Лакатарная ўстаноўка. // Прызначаны для лакацыі. Лакатарны шукальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

adventurer [ədˈventʃərə] n.

1. шука́льнік прыго́д

2. авантуры́ст, прайдзісве́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

poszukiwacz

м. шукальнік;

poszukiwacz przygód — шукальнік прыгод;

poszukiwacz złota — золаташукальнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Schátzgräber

m -s, - шука́льнік ска́рбаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)