штык-ю́нкер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. штык-ю́нкер штык-ю́нкеры
Р. штык-ю́нкера штык-ю́нкераў
Д. штык-ю́нкеру штык-ю́нкерам
В. штык-ю́нкера штык-ю́нкераў
Т. штык-ю́нкерам штык-ю́нкерамі
М. штык-ю́нкеру штык-ю́нкерах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

штык-юнкер

т. 17, с. 478

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

штык-ю́нкер, ‑а, м.

У 18 ст. — афіцэрскі чын у артылерыі, які адпавядаў прапаршчыку ў пяхоце. // Асоба, якая мела такі чын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохгра́нны, -ая, -ае.

Які мае чатыры грані.

Ч. штык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штых, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Тое, што і штык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bayonet​1 [ˈbeɪənət] n. штык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

штых м., см. штык

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

примкну́ть сов.

1. (придвинуться вплотную) прымкну́ць;

2. (присоединиться) далучы́цца;

примкну́ть штык воен. прымкну́ць штык.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адамкну́ць сов.

1. отпере́ть, отомкну́ть;

2. (отсоединить) отомкну́ть;

а. штык — отомкну́ть штык

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымкну́ць сов.

1. в разн. знач. примкну́ть;

2. запере́ть, замкну́ть (временно);

○ п. штык — воен. примкну́ть штык

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)